Ayýrt edemedim dostla düþmaný
Kime inanayým, þaþýyor insan
Ahde vefasýzýn yok ki piþmaný
Menfaat peþinden koþuyor insan
Her an bir gaflete düþebiliyor
Þeytanla yanyana koþabiliyor
Güvenli bildiðin, þaþabiliyor
Aklýyla çeliþik yaþýyor insan
"Bir söyle bin dinle", sözün öz olur,
"Sýk gitme dostuna ele söz olur"
"Kör ölünce adý, badem göz olur"
Kabuklu yarayý, kaþýyor insan.
Rýzký veren Allah, bol gani gani,
Neyleyim malýný bu dünya fani,
Meyl etmem tacýna, giyenler hani
Takýnca haddini, aþýyor insan
Ýnsanlar insaný, kendiyle tartar
Bir lokma bir hýrka, yeter de artar,
Kurtarabilirsen, kendini kurtar
Namert ateþinde, üþüyor insan
Hangi gün geçmez ki, ak mý kara mý?
Doðru yap hesabý, net mi dara mý?
Düþünce dizdeki sence yara mý?
Kendine mayýný döþüyor insan
Ýnsaný yakmanýn sebebi niçin?
Ýnsanlýk yanýyor, bak için için,
Yaktýðýn canlýysa, affý yok suçun.
Ýnsanlýk bendinden, taþýyor insan.
Ozan Figaniyem, tende beþerim
Yanýlýr yazýlýr, ben de þaþarým
Verilir son nefes, kabre düþerim,
Dostuna mezarý, deþiyor insan
KUL FÝGANÝ (Erdem GÜMÜÞ)
ÖZBEKÝSTAN/Samarkand
27 Eylül 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.