Ruhun ruhuma deðdi tutuþturdu bir anda Gizli gizli yanarak alev oldu yüreðim Kavrulan ciðerime nefes oldun bu canda Zannetme sessiz sakin tali yoldu yüreðim Nice savaþlar görmüþ ölü diyarýydým ben Onca ölen ruhlarda yalnýz bendim üþüyen.
Yaban taþa tutunan bir sarmaþýk misali Isýnmayan ellerim tutundu ellerine Ýstedim yeni baþtan yazalým bu masalý Kelimeler uçuþtu karýþtý yellerine Savrulduk birdenbire ayrý ayrý yollara Uzaktan yanýp sönen yýldýzýn kollara.
Þimdi kayan yýldýzlar yüreðimden geçiyor Tanýdýk birkaç cümle arýyor bakýþlarým Aþk diye yanan dudak ayrýlýklar içiyor Sen diye yalnýzlýðý sarýyor bakýþlarým Koklamaya kýyamam dediðim aþk çiçeðim Sen söyle hangi baðda özlemleri biçeyim.
Gülen yüzün gördükçe baþkasýnýn yanýnda Depremler oluþuyor yüreðimin içinde Kaçmak mübah mý sence yiðitliðin þanýnda Çekip gitsem diyorum ölüm yok ya ucunda Kaleþlik yüreðime aðýr geldi be yavrum Bundan sonra bir daha sevdana tövbe yavrum.
Yakýþtý mý bilmem ki verdiðin sözü yemek Buraya kadar mýydý "sevdim" diyen dillerin Her þey gibi anladým sevdan da yalan demek Þimdi varsýn tutsunlar yaban çiçek ellerin Manolya gülüþümü heba ettim ben sana Taþýmak aðýr geldi kýyýverdin bu cana.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.