İLKGÜZ ERVAH_I TAYYİBESİ

dudaklarýndan sonbaharý öperken Ankara
göçmen kuþlar yolcu ettik göz çukurlarýmýza
tren garlarýnda son bulurken yaz aþklarý
selvi boylu kadýnlarýn göðüslerinde baðbozumu
alýn çizgilerimize yüklenirken hasat zamaný
hiç sorma
bu sokaktan hep sarhoþ geçerim
millet içer avare olan ben

ya sigaranýn dumaný çöker üstüme
ya rakýnýn anasonu döner baþýmda
ara ara bir nara boþalýr damarlarýmdan
çýtý çýkmaz dudaklarýmýn kýpýrtýsýz
ne senin adýný býrakýrým asýk yüzlü bulutlara
výz gelip týrýs gider
haberini getirmeyi unutan rüzgar
yüzünün serinliði parçalar duygularýmý
cama yazdýðým isminde
yokluðunu gezinir ellerim
sarhoþ masalardan tabakalara
dökülürüm darmadaðýn

güneþ çekilir
Zeki Müre’nin gün akþam oldusunun eteklerinde

dur
sabahýn ilk ölü martýsýný da götürsün dalgalar
devriyeler, düþecek ayak izlerimin peþinde
ya soracaklar seni
ya düþürecekler aklýma
susturun çalan þarkýyý
ýstýraba boðup geceleri
sefaletini aðýtlara peþkeþ çekerek
kendi gölgemde öleceðim

Sosyal Medyada Paylaşın: