edilgen

“ Senin belirsizliðin hiçbir yere gitmiyor” dedi
Kuþ yumurtalarýný kýran iyiliksever



Zaman ilerliyordu yolcularýyla beraber
Ben duruyordum
Kök salmýþ gibi betona
Hareket kabiliyeti sýnýrlý
Tek baþýna ve uzak her þeyden
Özlemeyi kavuþmak için sananlar
Ödeyecekleri bedelin hesabýný yaptýrýyorlardý duygularýna
Benim duygularým hesap yapmayý bilmiyorlardý ya
Ya tenezzül etmiyorlardý
Kavuþmak
Her koþuda
At baþý önde gidiyordu
Mutlu sonlar görüþ açýmdan çýkarken


Zaman ilerliyordu ve belirsizliðimin þuuru bulanýyordu
Kutsal bir gerçeði korurken zihnimde -görünmeyen muhafýzlar-
Kalbim ritmini yavaþlatýyordu
Dýþlanmýþlýðýn küskünlüðüyle
Ve boynum giderek sertleþiyordu
Gözlerim büyürken
Önümdeki manzara küçüldükçe küçülüyordu


Hiçbir yere açýlmýyordu iþte
Kapý görünümlü duvarlar


Zaman ilerliyordu ve aðaç oluyordum sahiden
Bulut olup yükünü boþaltýyordu üstüme keder
-Sahte bir vurdumduymazlýkla-
Ýþine devam ederken kuþ yumurtalarýný kýran iyiliksever
Görmezden geliyordu olanlarý
Ve
Her acý, rengini arýyordu gövdemde

Ben s e s i m i







Sosyal Medyada Paylaşın: