Adımı Biliyorsun

Buðulu gözlerimde son bahar sarýsý,
Duygularýmýn anlaþýlamayan yalnýzlýðý,
Adýmý biliyordun sadece, hikayemi deðil,
Ne yaþadýklarýmdan haberin oldu, ne acýlarýmdan,
Daha iyisine layýk olduðum gerçeðini söylerken,
Kendini yükseltip beni aþaðýlanmýþtý.
Yaþadýðým nice güzel rüya olmamýþtý belki,
Fakat sana ait hayallerim vardý,
Kimi zaman gözlerine bile bakamayan korkak bir yaným,
Konuþamayan ürkek bir lalým,
Seni görünce ýþýldamayan gözlerim varsa da,
Sana hep sadýk bir yaným.
Bahara anlama veren sendin, tohumlar gibi topraktan çýkýveren,
Yaðmurun her düþtüðünde, içime rahmetle dolduran gülüþün,
Sen istemesen de iþlemiþti benliðime.
Kendinden öylece birden bire oluveren,
Farkýna bile varmadan tüm benliðimi saran,
Bir o kadarda unutmak için yalvaran, benim hikayemdi, senin deðil!
Þimdi geçmiþ karþýma ne yaptýðýný bilmez,
Resmen ait olmadýðým dünyasýndan kovuyordu beni,
Oysaki ben ona hiç anlatmamýþtým,
Onu ne kadar sevdiðimi,
Ne de baþka bir þeyi...
Duyduðuyla yargýlayýp, nefretini kusarak,
Benim hikayemde beni tutsak alarak,
Git dedi zamanýmdan ve hayatýmdan,
Boynu bükük ayrýldý zavallý bedenim,
Yýllarca acýsýný taþýyarak.
Sadece kendi hikayemi yazdým,
Yalnýz ve gururlu sen ve senin gibiler olmadan,
Masum bir o kadar hayalperest dünyam, acý gerçeklerle kucaklaþtý.
Bir insan bir insaný sevmezmiþ onu yaþadým ve anladým,
Adýmý biliyordu, hikayemi deðil.
Sonsuza dek bu hikayede yer almadan,
Uzaklarda bir keder olacaktý.

NOT: Platonik aþklarla travmalar yaþayan genç ve güzel kadýnlara itafen.



Sosyal Medyada Paylaşın: