SESSİZ SAVAŞ
SESSÝZ SAVAÞ
Ne seven anlaþýlýr bu yolda ne sevilen.
Ne giden yanmýþtýr , nede kalan aðlamýþtýr.
Geçip giden zaman anlaþýlmaz bir lisan olmuþtur.
Savaþ sessizdir ama, dili güneþ yanýðý.
Aþk acýtmýþtýr bülbülü,sesi susmuþtur.
Yare dokunan yanýp, hüzne karýþmýþtýr.
Sokak konuþur , delikanlý savaþýr.
Namlu yürekte kalýr ,çingeneler tutuþur.
Sessiz savaþýn ortasýnda dul kalmýþ aþIklar
sessiz savaþýn ardýnda aðlar yetim düþler.
Yýkýlmýþ gururun mihrabý biter çingene gülüþlerde.!
Söz pasa bulanýr yas tutar ,aþk sükuta karýþýr susar.
Savaþ kimin uðrunda,aþk hangi daðýn ardýnda.
Tebessüm yalan hikaye,serap hayal bu kalbe.
Kavak yellerini de susturmuþum ya.
Korlu hüzünlerde boðulmuþum yar.
Sessiz savaþýn son sesi,vedadýr sana sevgili.!
Hatice Nilüfer Dirilen
Sosyal Medyada Paylaşın:
gaybana geceler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.