HEY SANA SESLENİYORUM

HEY SANA SESLENÝYORUM

HEY SANA SESLENÝYORUM
Ne kadar koþacaðým peþinden ne kadar söylesene?
Akþam yine o ekþi tatlarý döllendirdim içimde
Kendimi her zaman ki gibi kandýrdým.
Yoruldum diyemiyorum ama hiç kokun , yok mu ?
Hey söylesene neden hep arkan dönük?Çok uzaklardasýn...
Taþlaþýyorum biliyor musun azýcýk ucundan da sana sesleniyorum
Hey hey mutluluk neredesin ?
Ben sahte buhranlara bu kadar mecbur muyum ?
Bir çift göz tatlý bakýþlar ama yalan ammada yalan
Ben sana mecbur olmak isterdim
Ruhunu sevmediðim terlere deðil
Hey hey ! birazcýk olsun yavaþla.
Ben bazan geri geri gidiyorum sanýrým seni unutuyorum
Ne olurdu arada bir ayak izlerini bari göstersen
Ýþte o zaman anlarým boþuna yaþamýyorum
Acaba neredesin ,neye benziyorsun?
Söylese ne , ellerin sýcak mý ,gözlerin güzel mi ?
Beni gördüðünde bana sarýlacak mýsýn
Ne olursun ,önce sarýl sonra konuþ yaralarým iyileþir o zaman
O zaman çirkin bulamazsýn da beni
Çocuk olsam gözlerim yaþarsa
Tamam cevap verme doðru yerde duracaksýn
Biliyor musun ayaklarým acýmýyor artýk
Ýçim eziliyor katlanýyor korkuyorum
Yaþlar geri geri gittiði için boðazým çok týkanýyor
Saçlarým hala kývýrcýk yüzüm hep kýzarýyor
Söylesene ben ne zaman o sýcak ellere kavuþacaðým ?
Hey koþma hey duy beni !!
Ekþi gecelerde sahte kokulardan kurtar beni
Ben mutluluðun terini koklamak istiyorum
Çýðýltýlarý mahzenlere kitlemek istiyorum
Önüme çýk aniden sarýl boynuma
Belki o zaman ayaklarým yalýn ayak olmaz sana yetiþebilirim
Hey duydun mu beni dur ve bekle beni.
Hatice Nilüfer Karataþ



Sosyal Medyada Paylaşın: