Baþýmýzdan bela gitmez,
Sen aðlama ben aðlayým.
Giden gider geri gelmez,
Sen aðlama ben aðlayým.
Þikâyetim var Divan’a
Garip gönlüm hep divana.
Yeter artýk garip ana,
Sen aðlama ben aðlayým.
Kimi kayýp kimi kaçak,
Sýrtýmýzda her an býçak.
Yurt bizimdir nere göçek?
Sen aðlama ben aðlayým.
Caným yavrum iki gözüm:
Nedir keder nedir hüzün?
Güller açsýn gülsün yüzün,
Sen aðlama ben aðlayým.
Kimler yýktý düþlerini?
Kim uçurmaz kuþlarýný?
Çatma artýk kaþlarýný,
Sen aðlama ben aðlayým.
Yere düþmüþ uçurtmasý,
Bebek aðlar yok mamasý.
Afrika’nýn aç karasý:
Sen aðlama ben aðlayým.
Kulak týkar Ankarasý,
Derindir halkýn yarasý.
Yurdun garip fukarasý:
Sen aðlama ben aðlayým.
Cepler delik bütçe açýk,
Her tarafý sarmýþ açlýk.
Yalýnayak gezen çocuk:
Sen aðlama ben aðlayým.
Feyzi’yim düz deðil yolum,
Bitecektir elbet zulüm.
Çaresiz aðlayan yurdum:
Sen aðlama ben aðlayým.
25 Ocak 05 / Ank.
Feyzullah SEÇKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.