bir bardak çayýn rengiyle düþlenebilirdi
kýzýl ve sýcak bir hayalin o büyüleyici tadý
ama
gerçek sinema perdelerindeki senaryo deðildi
solumda babam yoktu
ve aðýr haziranlar büyüyordu zamanda
ben küçüldükçe küçülüyordum
acýyý beslemek kendinden bile korkarak hayata küsmektir
hadi bir renk ver bana gökkuþaðý
annem evde tencereye dul gözyaþý koyup
dört çocuðun geleceðini piþiriyor
emeðin tozlarýný yuttuðumdan beridir
bronþitle dolu göðsümün kitaplýðý
çocukluðun resmi olmayan yanlarýyla
avuntulu bir büyüme benim ki
daðlara çýkan düþlerimin
yýldýzlar topladýðý vakit
aþk öldürdü ýþýklarý
karanlýða alýþkanlýðýmla hoþgeldin siyah
bir bardak çayýn huzuruyla geceye dokunabilirdi þiir
birde toprak ýslaðý, saçlarýmda küf kokusu
geç kalmasaydý yaðmurlar
olabilirdi
tütün sararmýsýn bana avuçlarým
ciðerlerim çoktan yorulmuþ zaten
kaç iklim
kaç düþ
kaç sevda öldürdüm bilemezsin
çocukluðum dedim ya
yedimde büyüdüm
hemde daha vicdansýzlýðý öðrenmeden
atýldým koca koca bencilliklere
hadi avuçlarým
bir tütün sar
bütün acýlarýmý da kat içine
vardiya deðiþtirir gibi yalnýzlýk deðiþtiriyor insan
kimse kalabalýk deðil
tanýdýk suretlerin yabancýsý ömür
dallara takýlý güneþin çýngýraklarý
yinede soðuk bugün, içinde dün
dün içinde yarýn
cevapsýz sorularýn olduðu yaþam mektebinde
okuyabildiðim bütün yalanlarý
ve doðrularý okudum
yalanlar bana göre deðil
insan yapýsýna göre yalan
doðrular bana göre deðil
umut adýna doðrulardý
kimsenin kabul ettiði ayný deðil
çünkü herkes kendi deðil
bir bardak çayýn yorgunluðu aldýðýna inanabilirdim
eðer bu kadar yorgunluk içinde tükenmiþ olmasaydým
kapýdan çýkýp giden gölgelerin
sokakta býraktýðý izler hiç kaybolmuyor
daha çocuk zamanlarýmda kavradýðým
geride kalan hep o izin içinde kalýyor
eðer aþk gerçekse
ve gerçekse bildiðim bütün yaþanmýþlar
iz ve geçmiþ ayný seremonide ölüyor
yanlýþ yapmak suç deðildir suç yanlýþý büyütmektir
en çokta sakallarýmýn çýktýðý zamana denk gelir yanlýþlarým
aþký becerememek,kýrmak dökmek sevdiklerini
hep ayný kalacaðýný sanmak
bir daha onlara ihtiyaç duymayacaðýna inanmak
ama hep ezilenle oldum
kim olduðu ne olduðu deðil
var oluþuydu bendeki ispat
karýncalara çekirdek kabuklarý attýðým
ve tuttuðum balýklarý üzülüp yeniden sulara býraktýðým
kendimle en çok gurur duyduðum zamanlardý
þimdi bir þarký söyle sevgilisizlik
içinde gülümseyiþ
dýþýnda depremler olan
ilk çýplak kalýþýmýz bence bedensel deðil
anlamaya baþladýkça hayatýn ciddiyetini
yavaþ yavaþ soyunuyor ruhumuz
arabesk giyinmiþ kederlerin karþýsýnda
dýmdýzlak kalýþýmýz
iþte ilk çýplaklýðýmýz
onca güzel rüyadan sonra kaybettiklerine uyanmaktýr yalnýzlýk
kýþýn pus kokusunda sokaklarý paltomun sýcaklýðýnda adýmlamak
gereksiz ama geçerli bir mutluluk veriyor bana
tam o sýrada tekil yürüyüþün yanýnda hayal ettiðin gölgenin olmayýþý
içindeki bütün kalabalýk rahatlamayý öldürüp
yerine yalnýzlýðýn suskun resimlerini çiziyor
sanýrým hep var olan ama kabullenmediðimiz kadar sýð benliðimiz
þimdi bir göçük olsa çocukluðum
ve kýrk döþümün üzerine çökse
acýr mý yaralarým bilmem
kanayan yanlarýyla bir ömür
kýrk ocak söndürmüþse
ve onbeþ yerinden kýrmýþsa düþlerinin
varsýn sonu çocukluðumun elinden olsun
bir bardak çayýn tazeliðiyle aþýk olabilirdim o kadýna
bir bardakta ona doldurur hayatý çaylarýn yüreðiyle severdik
hadi þiir uyut beni kollarýnda
gece kuþlarý gözlerine def etmiþ beni
arkama düþen pencereden soluyorum rüzgarý
tam yirmi tütün aðacý söndürdüm küllüðe
artýk çocukluðumun gitmesi
benimde gerçeðe dönmem lazým
kanýksadýðýmýz kadar anlaþýlmýyor hayat
çünkü anlamaya yetecek kadar yürek yok bizde ...!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
SENİ SEVMEK ANKA KUŞU SEVGİLİYE MANİFESTO ıslık DÜŞLENMİŞ SEVGİLİYE ÇIĞLIK DELİLA AŞK BİR DEVRİMDİR DELAL ağladıkça MAVİ ACILI KADIN ferman-ı aşk