ÂŞIK ŞEREF TAŞLIOVA’YA AĞIT

Âþýk Þeref Taþlýova’nýn aziz ruhuna tazimle!...

Taþlýova göçtü, sözcükler yasta
Dünyadan muradýn aldý da gitti
Hüzünler býraktý, eþe ve dosta
Sazýný son defa çaldý da gitti

Kanmadý dünyanýn sahte yüzüne
Kulak verdi Hakk’ýn yüce sözüne
Topraðý örtündü, döndü özüne
Ölüm uykusuna daldý da gitti

Sevgi deryasýnda, ummanda yüzdü
Aþka giden yollar, ona dümdüzdü
Bu sessiz gidiþi herkesi üzdü
Dünyada bir ömür kaldý da gitti

Serhat þehri Kars’tý biricik yurdu
Aþka dair nice hayaller kurdu
Hüzünleri kardý, sözü yoðurdu
Bizi dertten derde saldý da gitti

Þiirin yolunda bir ömür koþtu
Bazen hüzünlendi, bazen de coþtu
Sohbet halkalarý onunla hoþtu
Sonsuzluða revan oldu da gitti

Vatan topraðýnda bir çýnardý o…
Þiir deryasýydý, bir pýnardý o…
Trabzon’da horon, Kars’ta bardý o…
Ýçi hüzünlerle doldu da gitti

Halk þiirimizi sevdi, yaþattý
Þöhreti yayýldý, yurdu kuþattý
Þairler içinde tekti, baþattý
Gül yapraðý gibi soldu da gitti

Bir çýnar devrildi, tohum çürüdü
Tasalý kalpleri hüzün bürüdü
Hazan mevsiminde Hakk’a yürüdü
Kederin saçýný yoldu da gitti

Bugünden yarýna nida eyledi
Gerçeði ünledi, seda eyledi
Dünyadakilere veda eyledi
Mânâlý mânâlý güldü de gitti

M. NÝHAT MALKOÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: