Bir kadýn geçti aklýndan Anýlarýnýn üstüne basarak Ezdi geçmiþi ince bilekleriyle Öyle zarif Öyle cüretkar
Ardýndan
Sürükleniverdi kim bilir nereye Sokaklar, caddeler, kaldýrýmlar
Bir toz bulutu gelip oturdu göðsüne Sýcak
Durdu mu atýþý kalbin Ölgün kentlerin gri gölgelerinde?
Sevgilim Kanat seslerine uyandým Sabahtý Uzaktý yani karanlýðýn elleri bir hayli Mutlu yetiþkinlerdik kaderini seven Çýldýrasýya çoþkulu Çýldýrtasýya deli Gökyüzümüz masmaviyken Bozup ezberimi Yetim gözlerle dikilip karþýma bakmak da neydi!
Biliyorum sesleniyordun içinden Ölmedim ki Ölmedim ki!
Hangi serseri kýþýn Serseri mayýnýydý Zihnime çakýlan sözlerin Kaç baharý gömüp de gelmiþti ömrün Sýrtlanýp kederi Biliyordun bal gibi Bu senin masalýn deðildi ki!