ruhum sever renklerden karanlýðý seslerden geceyi saatlerden üçü caným çeker bir binadan ancak pencereyi mecburi polis devriyesi deðildir ya da bir iþçinin gece vardiyasý benim pencere nöbetlerim. gözlerim sokak çocuðudur bu saatte tanýr bulur seni bir bankta kafamýz bi dünya olsa da o parkta benim halim hep kuru gýda halleri gibidir ne varsa uzun ömürlü çünkü ýslah edilmiþ bir baþaðým ben saklanýrým gönlünün ambarýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Gezer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.