duvar

o gittiðinden beri burdayým
dört duvar ve bir kapý
günde iki kere açýlýr
iki çocuklu bir kadýn
her gün iki kap yemek býrakýr
"sana yardým edebilirim" dedi bir seferinde
renkli kalemler istedim ondan
kapýnýn tam karþýsýna bir pencere çizdim
sonra içimdekileri pencereye
perdenin yarýsý açýk
diðer yarýsý pencereden gelen ýlýk rüzgarla savrulmuþ
gökyüzünü çizdim ve kuþlarý
sonra daðlarý
tepeleri hala karlý
büyük aðaçlý ormanlar çizdim
ve bir nehir çizdim ovaya
sýrf daðdaki ceylan insin diye
büyük düzlüklere gelincik tarlalarý çizdim
çünkü sevdamýn ve hüznümün týlsýmý onlar
pencereye yaklaþtýrmadým ama
uzaklara çizdim
bana en yakýn kuru bir aðaç çizdim
gözlerimi pencereden çýkardýðýmda ilk gördüðüm
ve döndüðümde en son gördüðüm olsun diye
çizim bitti
pencereden içeri girdim
içimden dýþarý çýktým
etrafýma bakýndým
dört duvar
kapý duvar
pencere duvar
oturdum
içinde sen geçen bir þiir geldi aklýma
baþlýðý
Suçl/u/ama
þiirin baþýnda suçlu dedim
yerli yersiz suçladým seni
sonra elimi daha güçlendirip
suçlu ama dedim
yerden yere vurdum seni
en son aptallýðýma baktým
hayýr suçlama dedim
yerli yerine koydum seni
biliyor musun
ben aslýnda bu þiiri yazmadým
içimden geçirdim
ben duvarlarý yazdým.














Sosyal Medyada Paylaşın: