- Sonbahar. Soðuk bir gün. Kendinden uzak bir yarýný kovalar. Sýðýnmak için yardým istersin kimseden. Bir gidiþte aramaktan mutluluðu, Ve atýlan her adýmda korkmak, Giden o deðilmiþçesine gözyaþlarý kovmak, Ve bilmek masalla gerçek arasýnda, Acýyý tatmak. Günlerden sonbahar. Sondu yaþadýðýn bahar.
Çok oldu öðreneli. Tutunduklarýmýzýn asýl bize ihanet ettiði Ve paslanmýþ bir camda, Ismarlanmýþ kýsa bir aþký. Çok oldu öðreneli yaþamý. Yaþayamýyorum. Sevginin en büyük yalnýzlýk Ýhanetin en güzel renk olduðu. Göz yaþlarý en sahte acý, Sana biçilen mutluluk, Özür dilerim kadar acýmasýzdý.
Yaþamak isteyen bilir. Hayatýn kirli senaryolarýný. Ýhanet yataðýnda mesken tutan bir aþký. Ve yaþayan bilir. Yaþadýðýmýz herþey yalan mýydý ? Zaman yanýmda gülümser. Salaða yattýðýn günler birikir. Sessizlik susmaz. Senden gidenler, Daha önce hiç gelmemiþ kadar gider.
Hüznüm. Sana biriktirdiðim bende. Bir gün geleceðim diyen, Bir gün bile gelmeyendi unuttun mu? Unuttun mu sevmeyi ? Unuttun mu kendini ? Hayat hayal kurmak kadar güzel deðil, Yarýn umutla baktýðýn kadar umutlu deðil. Bir yelken misali rüzgara karþý gelmiþliðin, Tek baþýna savaþmýþlýðýn, Ve aldýðýn her yarada göze almýþlýðýn, Ölüm kadar sevmeyi, Aþk kadar yalnýzlýðý hatýrlatýyordu. Unuttuðumuz bir gün, O gün deðildi.
Dört duvar yürür yanýnda. Kendini kitlediðin bir bataklýk. Ve onur adýyla kirlenen her zafer Zafer deðildi yaþadýðýn o zaferli yenilgiler. Benden uzak sana, Senden uzak bana kalsýn kaybettiklerimiz. Zaman ve yaþam. Kirli bir oyundu. Ve biz attýðýmýz her zarda yenilen bir aþýktýk, Bir dahakini düþünen.
En güzel maskeni tak. Çünkü bugün hiçbir zaman dün olmayacak. Nice kalpler ölecek yaþarken, Nice çiçek solacak daha açmadan. Gözlerin kapanacak Gözlerini onu aramayacak Öðreneceksin yaþamayý, Acýlarýndan bir tebessüm yaratmayý O eksiklik geçmeyecek, O son an her gün yaþanacak. Ve sen kendini kaybedip Baþkasý olacaksýn, En kötü baþkasýnýn kollarýnda. Belki hayat...
Noktalarýn devamý gelmez. Göze aldýklarýn gözden gider. Þarabýn insafýna kaldýðýn Ve aþk gibi sarhoþ ettiði o kadeh, Elbet bir gün bitecek. Dudaklarýn kadeh, Gözleri rengi, Sen onu tutan, O sana sahip olan. Bir tek oydu aþkla seni aldatmayan. Hayattý belki...
Gidiþinin resmini çizdim o an. Ne güzeldi sende kurduklarým. sana baktýklarým Benden çaldýklarýn. Mutluluktu eksildiðin bir sende, Baþkasýnda tamamlandýðýn. Kim bilir hangi hayata attýn kendini Kim bilir kalbin ne zamandýr bir kalp deðil Aldýðýn nefes ne zaman seni terk etti Söylesene Sen ne zaman öldün Kim bilir..
Hatýralar. Gerçekmiydi? Þimdi sorma vakti Her yarýnda baþka bir dünü hesaba çekme vakti. Gerçek miydi yalana aþýk olduðum. Gerçek miydi o gözyaþlarý. Ne kadarda güzeldi.
Herkes gibi sende kendin gibi seven aradýn Þimdi git. Nasýl olsa olmayacak dua dediler. Sen açtýðýn yalnýzlýðýn adýný ihanet koydun Ben ne güzel gözleri vardý dedim Þimdi git. Sen gittiðin o adýmý aðýr aðýr yürüdün Ben yavaþ yavaþ öldüm, Þimdi git. Sen giderken baþkasý oldun. Ben kalýrken bir çizik attým. Þimdi git. Kimisine ayrýlýk derler aþkla karýþmýþ. KÝmisine ihanet derler gözyaþlarýna saklanmýþ. Þimdi git. Oysa, oysalarým vardý adýnla baþladýðým. Senden sonra ölümü gördüðüm. Þimdi git.
Hayat. Çocuðunu kaybetmiþçesine güldürür haline. Ve sen kalbindeki mezarlýk gibi, Hayatýna mezarlýk yaratýrsýn. Unutmak için kendinde.
Herkes öldürür sevdiðini Þimdi git...
-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kötü Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.