KAYIP

Denizin gökle birleþtiði noktaya baktý. Elini gölge edip gözüne.
Ne bir kuþ ne bir tekne .
Yeþil otlarýn üstüne uzandý sýrtüstü.
Kollarýný yana açtý.
Derinliðine baktý puslu ama güneþli göðün.
“Atlas “ gibi sýrtladýðýný düþündü dünyayý.
Gülümsedi.
Bir arý kondu eline ürperdi.
Ama korkmadý.
Nefes nefeseydi arý yürüdü elinde bir iki adým.
Uçtu gitti, gezdiði yerde sarý tozlar býraktý.
Ýnceledi elinde kalan tozlarý.
Hayatýn ta kendisi dedi,hayat elimde.
Kýr çiçeklerine ben hayatým diye seslendi.
Mor,kýrmýzý kýr çiçekleri onaylarcasýna rüzgarda sallandý.
Rüzgarýn serinliðiyle birleþen güneþin sýcaklýðý tatlý bir rehavet vermiþti.
Gözleri kapandý daldý.
Güneþin batýþýna bir mýzrak boyu kalmýþtý.
Ürpererek uyandý.
Doðruldu,bir güzel kýzýllýk kaplamýþtý ortalýðý.
Denize baktý,uzakta oynaþan martýlarý gördü.
Sesleri gelmiyordu ama neþeli olduklarýný uçuþlarýnýn kývraklýðýndan anladý.
Acýktý.Ama dayanmalýydý.
Dayandý da.
Ta ki ufukta belli belirsiz bir karaltý görene dek.
Kýzýllýðýn yoðun olduðu ufuk çizgisine yakýn yere baktý,baktý.
Yüzünde bir heyecan dalgalandý.
Denize doðru koþar adýmlarla gitti.
Ortalýk kararmaya baþlamýþtý.
Yaðdanlýðý çýkarýp heybesinden kandilin yanmakta olan ölgün alevine yað döktü.
Alev harladý ,ortalýk daha ýþýldadý.
Sahildeki çalý,çýrpýyý topladý.
Yanan kandili arasýna sokarak tutuþturdu.
Sahili sýcak bir çýtýrtý sardý.
Tekne yanaþtýðýnda açlýk ve susuzluktan mecali tükenmiþti.
Þimdi mutluydu .Emin ellerdeydi.
Açlýðý týka basa doyurulmuþtu.
Bir testi suyu içmiþti bir nefeste.
Kýpýrdayacak hali kalmamýþtý.
Güvertede oturdu.Önünde yanan kandiliyle.
Dalgalarýn bordaya çarpma sesinden baþka ses duymuyordu.
Güven miydi,baþarý mýydý huzur muydu
Yüzündeki bu gülümsemenin nedeni.
Aldýrmadý.
Yýldýzlara daldý.
Güvertede koþuþturan gölgelere baktý.
Bakarken gözleri kapandý.
Denizcilerden biri örttü üstüne küçük bir çulu.

M.NARMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: