Evin içinde hüsün ve hüzün
Dýþarda gidilmeye hazýrlanmýþ bir yol…
Gecekondumun rutubet kokulu odasýnda
Boyalý saçlarý alýmlý, sahte sarýþýn bir kýz ve ben…
Yalvarýyor aðlamaklý bir ses ayakta, sanýrým bana ait
“Sana duyduðum aþký anla sevgilim ve saygý duy
Benimle romaný yazýlacak bir aþký yaþayabilirsin inan
Ben bunun için hazýrým.
Sen hakir gördükçe ezilsem de
seni sevmekten vaz geçemiyorum.
Lütfen anla beni ve gitme!...”
Sesim onu gitmemeye ikna edemiyor…
Ýkna edemiyor…
Edemiyor…
Dýþarýda ki yol, gidilmek için hazýrlanmýþ.
Gecekondumun rutubet kokulu odasýnda
Boyalý saçlarý alýmlý
Sahte sarýþýn kýz
bacaklarýnýn arasýnda kýrmýzý bir çanta oturmakta.
Evin içinde hüsün ve hüzün
Sinirli bir ses, sanýrým bana ait, baðýrmakta.
“Öyle aþaðýlayarak bakma gözlerime!
Küfretmek geliyor içimden…
Sana …
Söyle bana, aþkýn kaç para?
Beni seviyormuþ gibi davranmak için ne kadar istersin?
Týka basa doldursam torbaný,
Benimle seviþmeye razý olur muydun?
Haydi söylesene kendini bana kaç paraya satarsýn?
Susmasana!
Söylesene, aklýndan geçenleri!”
Evin içinde hüsün ve hüzün
Susmalýyým…
Tamam, sustum, sen konuþ artýk!
Çok mu aðýr konuþtum az önce?
Kendini aþaðýlanmýþ mý hissediyorsun sevgili?
Bana duyabileceðin aþkýn kaç para edebileceðini sordum sana.
Sen de açýklamaya çalýþtýn,
Aþkýnýn satýlýk olmadýðýný süslü cümlelerle abartarak anlattýn.
Oysa bana tepkin kýzmak olmalýydý.
Hiçbir þey söylememeliydin.
Sinirlenmeliydin konuþamayacak kadar,
Suratýn kýzarmalýydý öfkeden.
Tercihlerin sürekli paralý gençler,
Çevren hep onlarla dolu,
Elle tutulacak bir aþk yaþamýyorsun hiç…
Oysa benim sana verebileceðim aþk,
Aþklarýn en güzeli olacak…
Bir kere daha düþün ve kal, gitme!
Gitme ne olur!
Sensizlik ölüm olur bana…
Dýþarýda bir yol, yolcusu hüsün…
Gecekondumun rutubet kokulu odasýnda hüzün
Yeni hayat arkadaþým…