AFERİN
Yýllar yýlý çektiðim düþüme düþman olan;
Dermanýný unutan yaraya da aferim…
Güler diye bir kere baþýmda taþýdýðým;
Alnýmýzda yazýlan karaya da aferin…
Diz çöktürdü kaderim yokluklarýn varýnda;
Elim kolum baðlandý gerçeði inkarýnda;
Þansýmý döndürmeyen þu hayat kumarýnda;
Yazýya sýrt çeviren turaya da aferin…
Tek tabanca yaþamak herkesin harcý deðil;
Yüklendikçe yýkýlan bir kale burcu deðil;
Yaþamak öylesine boynumun borcu deðil;
Günlerime konulan icraya da aferin…
Sakýn bir söz söyleme çatma hilal kaþýný;
Çevirme namlu olup o nemrut bakýþýný;
Damla damla hiç edip gözlerimin yaþýný;
Hamiline verdiðim kiraya da aferin…
Dönmeyen þansým bile göze geldi diyerek;
Neþ’elendim talihim dize geldi diyerek;
Sevinmiþtim mutluluk bize geldi diyerek;
Ýki de bir bozulan sýraya da aferin…
Ali ALTINLI – 20/09/2014
Saat: 00:59
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.