güzel hatýralar öldürülemez...!
zembille indiðim zaman fotoðraflarýna
yaþlý bir gecenin
þarap çarkýnda duyumsadým insan kokusunu
özlemekti iki cümle arasýna sýðdýrabilmek seni
karanlýk düþlerin tütünden dumanlar serdiðini
saçlarýmýn arasýndan geçen hava boþluðunda anladým
kaldý ki montaj edilen kentin sesleri
seni an be an koynumdaki boþluða savuruyordu
bir anlýkta olsa
yüzünün cennetinde kalabilmekti sevmek
coðrafi betimlemeler içinde
tarihsel kalýntýlara gömülen gözlerimde
olmadýðýn kadar var olmanýn
baþka hiç bir açýklamasý olamazdý
makyajý akan rutubetli duvarýn
görüntüsünde hayal ettiðim kentin
daracýk sokaklarýnda
seninle yan yana yürüyebilmekti sevmek
sirenler caddelerin yalnýzlýða koþan
zaman delirmesinde
biz ayný yolun ince beline dokunmanýn keyfinde
olabilirdik belkide
kalýn bir kitabýn insaný benimsediði
cümlelerinde sen olmaktý sevmek
arada cümleler üzerinden kavgalar ediyordu
yazarýn düþleri
yinede hayatýn toz pembe olmadýðýný kavrayarak
olgunca sevmeye devam ediyordum seni
kýrýk dökük harfler mezarlýðýnda
yaralý kelimelerden bir þiir yazdým
yokluðuna sýfýr duran yüreðimin gemisinde
güverte dolusu anýda
bir tebessüm yaðmuru altýnda
anýmsadýðým halinle duruyorsun
artýk barýþtýðým sensizliðin yanaþmasý
yalnýzlýkla beraber susuyoruz
tam bir demli uykusuzluk kentin gözleri
ve gözlerinden yudum yudum seni seyrediyorum
...
kaç yüzyýldýr senin saçlarýnda gizleniyorum
ne olur sakýn tarama saçlarýný
düþerek ölmekten deðil
kokuna hasret kalýrým diye korkuyorum...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.