Her susuþ bir çaresizliktir
Kanar maziye gömülen anýlar
Iþýklar birer birer söner
Ve sevdadan kalan sadece bir karanlýk
Kanar avuçlar
Bir zamanlar sevgiliyi saran
Kalmaz tek bir duruluk
Ýhanetin kamçýladýðý hayatta
Dualar önemini yitirir
Zaman bir gemi yavaþ yavaþ batmakta
Kývrýmlarýnda kaybolurken
Verilen tüm sözler
Ýpe dizilmiþtir tüm incinmiþlikler
Gün batýmýnda kurumaya
Doðan güneþle yeni yalanlar ile
Islatýlmak üzere býrakýlan
Hangi asýrda ölmüþtüm ben
Ya sen kaçýncý doðuþun
Sana inanan yüreklerde
Ne kadar kýzgýn deniz
Kayalara fena kinlenmiþ
Ard arda tokatlýyor duraksýz
Kara bulutlar dizi dizi
Ýzliyor nefret kusan denizi
Ben elimde kalem
Mürekkebimi akýtýyor
Gözyaþlarýn ýslattýðý kâðýda
Kaçýncý yapboz þiirim
Bilmiyorum
Kime
Neye
Niçin
Yazýlýyor bunca harf, hece, kelime
Bile bile hiçbir gözün üzerinde dolaþmadýðýný
Gece çöküyor haince üzerime
Uykularýmý çalan karabasanlar ile
Uykularýn zaman aþýmýnda
Düþüncelerim yine aldanýlmýþlýðýmda
Adýna aþk dediðim
Korkuyorum kendi sesimden
Her hýçkýrýðýmda irkiliyorum
Ve biriktirmiyorum korkularýmý parmak uçlarýmda
Acýya karþý balýk bir hafýzaya sarýlarak
Unutuveriyorum kederimin
Solumda uyandýrdýðý isyaný
Dilime sürmeden geçiþtirdiðim
Gitmek gerek belki
Sevdanýn katledildiði bu þehirden
Eski bir þehirde bin bir anýyý kül ederek
Býraksa ebabiller yol verse turnalar
Ben küllerimden doðsam
Masallarda olduðu gibi
Alevler içinde bir Anka olarak
Cürmüm kadar yakabilir miyim seni
Sen
Sen kimdin
Hangi yolculuðumda ömrün ömrüme deðdi
Bir papatyaya dalmýþken gözlerim
Þerit deðiþtirdiðimde
Sen anýmsýyor musun ?
Beni hangi yalanýnda tanýmýþtýn
Unutsak mý ?
Unutmamaya söz verdiðimiz her þeyi
Ve geceye yazsak mý?
Aþk sandýðýmýz aldanýlmýþlýðýmýzý
Okusak mý ?
Bizden geriye kalan birkaç karalamayý
Bir zamanlar adýna þiir dediðimiz
Yok
Anladým
Vakit
Susma vakti
Dile kilit vurma vakti
Gel týp oynayalým
Ve ilk konuþan
Bu hikâyenin kaybedeni olsun
Kazanan ise kendi hüznüne sarýlýp yol alsýn hiçliðe