HÜZNÜN TEBESSÜMÜ
Sevgiyi , sevmeyi sen öðrettin
Sevgiyle baþarýnýn geldiðini gösterdin
Hep söylerdin bize öðretmenim
Çalýþan , seven insan kazanmýþtýr derdin
Kalbin ve gönlün gül bahçesi gibidir
Dikeni var ama acý vermez öðretmenim
Sözlerin petekteki baldan bile tatlý
Dinledikçe dinleyesim gelir öðretmenim
Her soruma bir cevap verirdin
Bilmiyorum derdim , öðretirdin
Derdimin çaresi, hüznümün tebessümü oldun
Ýlmin efendisisin öðretmenim
Sen bana gülenlerle gülmeyi
Aðlayanlarla aðlamayý öðrettin
Ömrümün içine anlamlar kattýn
Beni keþfeden kaþifim oldun
Her güzel þey gibi bitiyor sözlerim
Aþýlmasý zor piramitleri beraber aþtýk
Senin hakkýný sana ilmimle vereceðim
Bu kutsal yolda ben olacaðým öðretmenim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.