yüreðimi verdim sana kýymetini bilir misin
uzun ince bir yolda benimle yürürmüsün
adasam ömrümü karþýlýksýz sever misin beni
iyi günde kötü günde yanýmda olur musun
benimle aðlayýp söyle güler misin
böylesi bir aþký daha önce hiç tatmadým
yalnýz masallar da var sanýrdým
sensiz günleri hiç hesaba katmadým
gördüðüm rüyayý hayra da yorsam
büyü bozulmasýn diye kimselere anlatmadým
içimdeki sevgiyi seninle harmanladým
uykusuz gecelerimde hayallerim de yaþadým
adý konmamýþ bir aþktý benimkisi
tatmadýðým duygularý tattýrdýn bana
bir aþk perisiydin sanki
elinde ki sihirli deðnekle dokundun bana
bir gülüþünle tüm hücrelerime iþledin
gözgöze geldiðimiz de içime yerleþtin
gidiþinle dünya döndü tersine
güneþ doðmuyor eskisi gibi
bahçemde ki çiçekler küstü boyun eðdi
zaman durdu yaþamýn anlamý kalmadý
yokluðuna alýþamadým bir türlü
meðer sensiz ben bir hiçmiþim
senmiþsin benim yaþam sebebim
eski bir pikaba koydum bizim þarkýmýzý
dinliyorum baþa sararak defalarca
ne de duygu yüklüydü
’kalbimin tek sahibine’
derdimi kime anlatsam kimse dinlemez beni
parkta oturduðumuz bank anlatsa olsa da dili
bir rüya gibiydi yaþadýklarým sanki
yaþananlarý kaðýda döksem kelimeler yetmez
eylül hazan zamanýdýr çaðrýþtýrýr ayrýlýklarý
mesafeler olsa da aramýzda
kavuþacak olmanýn umudunu yitirmedim
fal açacak papatyalar bulunmasa da
bir gün bizimde aþkýmýzý anlatacaklar
uzun kýþ gecelerinde soluksuz roman gibi ...
Refik
17.09.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.