MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Su 170-İstanbul / Halam
İbrahim Çelikli.

Su 170-İstanbul / Halam



“ebem sað mýdýr ki

bi da görebilcen mi ki.”

“dedem”

“gardaþlarým”

“halamý birine verdiler mi ki

düðününde oynayabilecen mi

bari köyde olaydým düðününde

olur olmaz birine verdirtmezdim

ýrazý gelce(ði)m biri olursa amenna

ya da “atbaþý” dutardým

hiþ deðilise,



hamama giren terleycek helbette

meccane vercek deðilizya

ürüsüm böyle

hemi de

böðüne kadak alýnandan beþ fazla

hakkým; valla söke söke alýrýn

kimse gusura bakmasýn

“hak deðirmen damýnda

ayýp yorganýn altýnda”

deye biþiyler geliyo aklýma



o bitecik halam

valla çobana yabana verdirmen

emme eyi biliyon kim olu(r)sa ossun

köy yerine varýrýna varmaz

emme ben gapý dutarýn

“atbaþý” paramý alýrýn



köye varsa bile okumuþ mamir biri olu(r)sa

bu “eski köy adeti”nden cayarýn,

mamirden baþlýk isdense bile

bide köyümüzün i(n)sanýysa

ayýp olu valla



emme halam benim hediyemi ayýrýr

saðolsun beni bek sever

ne de olsa ilk yeðenin ya

evde en böyük çocuk

evde yalýnýz oldumuydu

beni ünner

beni hep guca(ðý)nda yatýrýdý

gece boyu üsdümü örter

üsdüme titrer durudu

zavallý; heþ deði(l) mamir birine varý(r) da….

köyden file ðederse

gurtulu ðede(r)

nasip, talih.. gader..

………….





mamir birine varý(r)saa vaadý varýdý

beni yanýnda götürüp okudacaðýdý

ya gocasý olcak þey beni isdemezse

þe(hir)erli olu(r)sa isdemez tabi,

hiþ deðilise ilk sene uzak durmalý

ne de olsa -cicim aylarý-



ha! n’olur ben de

tehir ederin bi tahaký seneye

o arada aðzýnda girer burnundan çýkar

kendime mut ederin eniþdeyi evelallah

ha okumuþ mamir,

ha þeherli gafalarý bek basmaz

ketempereye getirin evelallah

i(n)þallah



emme hiç isdemezsee;

……….

valla o ðözellikde biri

kocasýna isdediðini etdiri

akýllý, cazý[1], uzun saþlý,

upuzun boylu,

halam gibi biri olsa valla gaçýrman

ya da alý-gaçarýn valla

o’nun gibi biri

az bulunu(r) o civarda

“ay parçasý” derdi dedem bile

kövün en gözeli

emme halam..



hani Allahýn iþi-ðücü yoðukana

özene bezene yaratmýþ derler ya

ta öyle,

halam bidene

gýralýça

hele gözleri,

bi ðözleri varýkýý

deðme dünya gözeline daþ çýkartdýrý

kayýnat gözeli desek yalan deði valla

yaný, yalan de(ðil) ay parçasý



el hasýlý kelam;

halamý alan yaþadý

öyle birini alsam gayýnýma

geli-ðeçer atbaþý verin..

duru duru seyrederin

gece ðakarýn

uyurkana bile bakarýn







gerçi köyün bütün deliðannýlarý

sýrf onun hayalýný oðþayo(ru)[2] emme

halam heþ birine gulað asmazdý

assa bilmen mi

bizim evin yolundan saða-sola,

olmadý aþþa-yokara

halam uçu[3] geþdikleri bellim bellim besbelli

damýmýzda, pençeremizde

bütün genþlerin gözleri



emme o;

onnarý ðördükçene, yaka silkerdi

burun gývýrý(r),

gafasýný çeviridi

hazzetmezdi heþ birinden

huysuzlanýrdý,

sinirlenirdi,

öyle zamannarda

yerden bi daþ alýp da

adamýn gafasýna yandýrasým[4] gelirdi



hatda bi keresinde de

halý dokumaya gelennerden biri

adý ilazým deði(l) hinci

yaþ tahtaya yan bastý belli

ga(y)ri ya agasýndan nekdip getirdiydi

ya da ne dediyse bilemecen hinci

halam bi aksilendi,

gözlerini bi çelertti kii;

“-bak bacým

böyle þeyler getirmeð uçu geliyosan

bi ta[5] gelme” dedi

hinci ðýzýn saçýný baþýný yolcak

deye ödüm sýtdý

köpürdü de köpürdü,

o an halam gözümde dev gibi böyüdü



net(i)çede

ne o ðýz gakýp-gedebildi

ne de biþiy deyebildi,

öylen ekme(ði)ne bile gakmadýlar

aðþama ðadak gakmamaca halý dokudular

birbirlerine vuruyomuþ gibi

kirkit vurdular,

atký atdýlar,

güpür güpür

sanýsýn öðrek sürüsü geçiyoru

güpüdük, güpüdük, güpüdük

!!!

“iþde” dedim “iþdee”

bi adamýn alca(ðý)gýz böyle olmalý valla

yeri ðeldimi at gibi kiþneycek,

emme çitme de atacak

yerine ðöre guyru(ðu)nu tozutacak

binerken de

yanýnda gezdiriken de

ille at, hemi de Kekliðoðlunun

gelin alýnan “ak at” gibi..

ben alýkana bakacan

halam gibi mi..

tamam!!



sýrf zenginler deye onnara varacak

herkeþin getirdiði nekdibi alcak

bana gel deyene gaçacak deðil ya

hemi zengin olsalar n’olcak

gýz’ca(ðý)z oðün gakýp gedemedi emme

ertesi ðün de ðelemedi

bit aha da o dallara basmadý

zavallý



zengin gýsmýnýn kendileri deði ki,

iþleri zengin valla

görmeyon mu,

çoluk-çocuklarý

daha zabahýn zeherinde

kimi sürünün peþinde

kimi çiftin gýçýndalar

garýlarý demiþsin,

eðile-eðile ahýr-hayat,

süpürcez, süt sað(a)ca(ðý)z deye

gasgambýr galmýþlar,

uyku yok, dünek yok

el içine çýkývýcaklayýn üst-baþlarý[6] yok

get neneyen ellere ðalsýn



zati o halýdan keyri de

ebem evden halýyý galdýrdý

bi ta(ha) da eve halý zili basdýrmadý

tabi ne de olsa; dedemgilin hallarý-vakýtlarý eyi..

gýyametden beri halý dokuyannarý görmüþ

kiminin çatýsý[7] bozulmuþ,

kiminin eðey kemiði[8]

kiminin elleri çötümüþ[9]

kimi gambýr, kimi yampiri,

kimi dünyasýndan bezmiþ,

kiminin kendi-kendine

olmuþ-getmiþ çoluk-çocuklarý



halam hayat süpürmeye file gaksa,

ebem süpü(r)tdürmezdi ki ne

onu (y)okarý savar, sonura da o deðilden

aþþadan ünnerdi anama

“-gelin beri baaak,



sen bu hayadý heþ görmemin gýz-gýzým”

yazzýk anamýn

“-edemen”

“-ýccýk da gýzýn etsin” deycek halý mý varýdý

elindeki iþi gaydý býraðýr

ebiþir emer gardaþýmý

ya da bize “bakalag olun” deye goyvuru

hemen aþþa seðidirdi



halam düðünnerde-bayramlarda filen

keyinsin de bi çýksýn soka(ðý)n gatýna

her yerden fark edilidi valla,

o boy-pos, o endam

herkeþin yüzünün döndüðü yerin tam hak ortasýnda

halam!

yanýnda “benin deyen” artisler halt etmiþ

hele uzun sarý saþlarýý!



bana aldýrmazlardý, hýyarlar

benisem herkeþe dik dik bakar

yeycek gibi bakannara teker teker söðerdim

o yüzden keleklerini doðrar

armýtlarýný silkelerdim

..ýna ðodumun döllerinin

adýmý -nakýs-’a çýkartdýlar

þeyimden aþþa gasýmpaþa



de! onu decem,

köydekinnerin hepiciðine depeden bakardý

alçaklarda eðleþmezdi[10]

deði yaddan yabandan,

köyden gelen dünürcülere bile

bi “-hoþ geldin” bile demez,

yüz vermez, yüzlerine ðülmez

çay-gayfa eletmez,

hýzmat etmez kimseye

“-yaþým da(ha) güçcük

benden böyükler duru(r)kana” deye geri çeviri(r)di

“-gýý gocaya varmayon mu” deyennere

“-goca goca daþ düþsün depenize” derdi









Müslüð Ebe bi tefasýnda bize ðeldiydi

ona neyise[11]

“-gelen geden yok mu gayrýýýk” deyince

ebem “-olmamý ay gelin

bobasý da verimker[12] emme!

bizim abýla kimseleri beðenmeyoru

burun eðmeyoru

aðzý yokarlarda

aþþadan yemeyoru” dediydi



o’da “-ben de onun gadak gözel olsam

ya gadý derin, ya gaymakam

hemi de en gözeline varýn”

dediydi

dünkü ðibi gözümün öðünde

o ðün ik-diba halama o ðözünen bakdým

hakgaten köyde onun üsdüne

gözel yoðudu

o ðünden sonura halam gözüme

bi baþga göründü ne yalan söyleyen

gararým garar

ben halam gibi biriynen evlencen



uzun boylu

uzun sarý saþlý

canlý benizli

toplu

galem gaþlý

tay gibi



de! bizi(m)ki de.. iþ mi hinci

halam gibi ðözelini nerde bulacan

dünne ðurulalý, halam gibi

gözel gelmiþ mi ki acaba da

bulacan da alacan…



























[1] cazý: cadý, becerikli

[2] oðþamak / ovþamak : okþamak

[3] uçu(n): için

[4] yandýrmak: yanlamasýna atarak vurmak, yan tarafýna vurmak olabilir

[5] bi-ta(ha): bir daha

[6] üst-baþ: giysi, elbise

[7] çatý: iskelet, kasdedilen omuz-boyun bölgesi

[8] eðey kemiði : kaburga, göðüs kafesindeki uzun kemikler

[9] çot-çöt: elsiz, ayaksýz (çolak-topal) ya da eller formunu yitirmiþ, hareket edemeyen

[10] eðleþmek/eðlenmek: oyalanmak, vakit geçirmek, beklemek, durmak

[11] ona ne : o ne karýþýyor, onu nerden ilgilendiriyon, kahyasýmý anlamýnda

[12] verimker : vermeyi tercih ediyor olmak, vermeye meyilli olmak

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.