MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Su 170-İstanbul / Halam
İbrahim Çelikli.
Su 170-İstanbul / Halam
“ebem sað mýdýr ki
bi da görebilcen mi ki.”
“dedem”
“gardaþlarým”
“halamý birine verdiler mi ki
düðününde oynayabilecen mi
bari köyde olaydým düðününde
olur olmaz birine verdirtmezdim
ýrazý gelce(ði)m biri olursa amenna
ya da “atbaþý” dutardým
hiþ deðilise,
hamama giren terleycek helbette
meccane vercek deðilizya
ürüsüm böyle
hemi de
böðüne kadak alýnandan beþ fazla
hakkým; valla söke söke alýrýn
kimse gusura bakmasýn
“hak deðirmen damýnda
ayýp yorganýn altýnda”
deye biþiyler geliyo aklýma
o bitecik halam
valla çobana yabana verdirmen
emme eyi biliyon kim olu(r)sa ossun
köy yerine varýrýna varmaz
emme ben gapý dutarýn
“atbaþý” paramý alýrýn
köye varsa bile okumuþ mamir biri olu(r)sa
bu “eski köy adeti”nden cayarýn,
mamirden baþlýk isdense bile
bide köyümüzün i(n)sanýysa
ayýp olu valla
emme halam benim hediyemi ayýrýr
saðolsun beni bek sever
ne de olsa ilk yeðenin ya
evde en böyük çocuk
evde yalýnýz oldumuydu
beni ünner
beni hep guca(ðý)nda yatýrýdý
gece boyu üsdümü örter
üsdüme titrer durudu
zavallý; heþ deði(l) mamir birine varý(r) da….
köyden file ðederse
gurtulu ðede(r)
nasip, talih.. gader..
………….
mamir birine varý(r)saa vaadý varýdý
beni yanýnda götürüp okudacaðýdý
ya gocasý olcak þey beni isdemezse
þe(hir)erli olu(r)sa isdemez tabi,
hiþ deðilise ilk sene uzak durmalý
ne de olsa -cicim aylarý-
ha! n’olur ben de
tehir ederin bi tahaký seneye
o arada aðzýnda girer burnundan çýkar
kendime mut ederin eniþdeyi evelallah
ha okumuþ mamir,
ha þeherli gafalarý bek basmaz
ketempereye getirin evelallah
i(n)þallah
emme hiç isdemezsee;
……….
valla o ðözellikde biri
kocasýna isdediðini etdiri
akýllý, cazý[1], uzun saþlý,
upuzun boylu,
halam gibi biri olsa valla gaçýrman
ya da alý-gaçarýn valla
o’nun gibi biri
az bulunu(r) o civarda
“ay parçasý” derdi dedem bile
kövün en gözeli
emme halam..
hani Allahýn iþi-ðücü yoðukana
özene bezene yaratmýþ derler ya
ta öyle,
halam bidene
gýralýça
hele gözleri,
bi ðözleri varýkýý
deðme dünya gözeline daþ çýkartdýrý
kayýnat gözeli desek yalan deði valla
yaný, yalan de(ðil) ay parçasý
el hasýlý kelam;
halamý alan yaþadý
öyle birini alsam gayýnýma
geli-ðeçer atbaþý verin..
duru duru seyrederin
gece ðakarýn
uyurkana bile bakarýn
gerçi köyün bütün deliðannýlarý
sýrf onun hayalýný oðþayo(ru)[2] emme
halam heþ birine gulað asmazdý
assa bilmen mi
bizim evin yolundan saða-sola,
olmadý aþþa-yokara
halam uçu[3] geþdikleri bellim bellim besbelli
damýmýzda, pençeremizde
bütün genþlerin gözleri
emme o;
onnarý ðördükçene, yaka silkerdi
burun gývýrý(r),
gafasýný çeviridi
hazzetmezdi heþ birinden
huysuzlanýrdý,
sinirlenirdi,
öyle zamannarda
yerden bi daþ alýp da
adamýn gafasýna yandýrasým[4] gelirdi
hatda bi keresinde de
halý dokumaya gelennerden biri
adý ilazým deði(l) hinci
yaþ tahtaya yan bastý belli
ga(y)ri ya agasýndan nekdip getirdiydi
ya da ne dediyse bilemecen hinci
halam bi aksilendi,
gözlerini bi çelertti kii;
“-bak bacým
böyle þeyler getirmeð uçu geliyosan
bi ta[5] gelme” dedi
hinci ðýzýn saçýný baþýný yolcak
deye ödüm sýtdý
köpürdü de köpürdü,
o an halam gözümde dev gibi böyüdü
net(i)çede
ne o ðýz gakýp-gedebildi
ne de biþiy deyebildi,
öylen ekme(ði)ne bile gakmadýlar
aðþama ðadak gakmamaca halý dokudular
birbirlerine vuruyomuþ gibi
kirkit vurdular,
atký atdýlar,
güpür güpür
sanýsýn öðrek sürüsü geçiyoru
güpüdük, güpüdük, güpüdük
!!!
“iþde” dedim “iþdee”
bi adamýn alca(ðý)gýz böyle olmalý valla
yeri ðeldimi at gibi kiþneycek,
emme çitme de atacak
yerine ðöre guyru(ðu)nu tozutacak
binerken de
yanýnda gezdiriken de
ille at, hemi de Kekliðoðlunun
gelin alýnan “ak at” gibi..
ben alýkana bakacan
halam gibi mi..
tamam!!
sýrf zenginler deye onnara varacak
herkeþin getirdiði nekdibi alcak
bana gel deyene gaçacak deðil ya
hemi zengin olsalar n’olcak
gýz’ca(ðý)z oðün gakýp gedemedi emme
ertesi ðün de ðelemedi
bit aha da o dallara basmadý
zavallý
zengin gýsmýnýn kendileri deði ki,
iþleri zengin valla
görmeyon mu,
çoluk-çocuklarý
daha zabahýn zeherinde
kimi sürünün peþinde
kimi çiftin gýçýndalar
garýlarý demiþsin,
eðile-eðile ahýr-hayat,
süpürcez, süt sað(a)ca(ðý)z deye
gasgambýr galmýþlar,
uyku yok, dünek yok
el içine çýkývýcaklayýn üst-baþlarý[6] yok
get neneyen ellere ðalsýn
zati o halýdan keyri de
ebem evden halýyý galdýrdý
bi ta(ha) da eve halý zili basdýrmadý
tabi ne de olsa; dedemgilin hallarý-vakýtlarý eyi..
gýyametden beri halý dokuyannarý görmüþ
kiminin çatýsý[7] bozulmuþ,
kiminin eðey kemiði[8]
kiminin elleri çötümüþ[9]
kimi gambýr, kimi yampiri,
kimi dünyasýndan bezmiþ,
kiminin kendi-kendine
olmuþ-getmiþ çoluk-çocuklarý
halam hayat süpürmeye file gaksa,
ebem süpü(r)tdürmezdi ki ne
onu (y)okarý savar, sonura da o deðilden
aþþadan ünnerdi anama
“-gelin beri baaak,
…
sen bu hayadý heþ görmemin gýz-gýzým”
yazzýk anamýn
“-edemen”
“-ýccýk da gýzýn etsin” deycek halý mý varýdý
elindeki iþi gaydý býraðýr
ebiþir emer gardaþýmý
ya da bize “bakalag olun” deye goyvuru
hemen aþþa seðidirdi
halam düðünnerde-bayramlarda filen
keyinsin de bi çýksýn soka(ðý)n gatýna
her yerden fark edilidi valla,
o boy-pos, o endam
herkeþin yüzünün döndüðü yerin tam hak ortasýnda
halam!
yanýnda “benin deyen” artisler halt etmiþ
hele uzun sarý saþlarýý!
bana aldýrmazlardý, hýyarlar
benisem herkeþe dik dik bakar
yeycek gibi bakannara teker teker söðerdim
o yüzden keleklerini doðrar
armýtlarýný silkelerdim
..ýna ðodumun döllerinin
adýmý -nakýs-’a çýkartdýlar
þeyimden aþþa gasýmpaþa
de! onu decem,
köydekinnerin hepiciðine depeden bakardý
alçaklarda eðleþmezdi[10]
deði yaddan yabandan,
köyden gelen dünürcülere bile
bi “-hoþ geldin” bile demez,
yüz vermez, yüzlerine ðülmez
çay-gayfa eletmez,
hýzmat etmez kimseye
“-yaþým da(ha) güçcük
benden böyükler duru(r)kana” deye geri çeviri(r)di
“-gýý gocaya varmayon mu” deyennere
“-goca goca daþ düþsün depenize” derdi
Müslüð Ebe bi tefasýnda bize ðeldiydi
ona neyise[11]
“-gelen geden yok mu gayrýýýk” deyince
ebem “-olmamý ay gelin
bobasý da verimker[12] emme!
bizim abýla kimseleri beðenmeyoru
burun eðmeyoru
aðzý yokarlarda
aþþadan yemeyoru” dediydi
o’da “-ben de onun gadak gözel olsam
ya gadý derin, ya gaymakam
hemi de en gözeline varýn”
dediydi
dünkü ðibi gözümün öðünde
o ðün ik-diba halama o ðözünen bakdým
hakgaten köyde onun üsdüne
gözel yoðudu
o ðünden sonura halam gözüme
bi baþga göründü ne yalan söyleyen
gararým garar
ben halam gibi biriynen evlencen
uzun boylu
uzun sarý saþlý
canlý benizli
toplu
galem gaþlý
tay gibi
de! bizi(m)ki de.. iþ mi hinci
halam gibi ðözelini nerde bulacan
dünne ðurulalý, halam gibi
gözel gelmiþ mi ki acaba da
bulacan da alacan…
[1] cazý: cadý, becerikli
[2] oðþamak / ovþamak : okþamak
[3] uçu(n): için
[4] yandýrmak: yanlamasýna atarak vurmak, yan tarafýna vurmak olabilir
[5] bi-ta(ha): bir daha
[6] üst-baþ: giysi, elbise
[7] çatý: iskelet, kasdedilen omuz-boyun bölgesi
[8] eðey kemiði : kaburga, göðüs kafesindeki uzun kemikler
[9] çot-çöt: elsiz, ayaksýz (çolak-topal) ya da eller formunu yitirmiþ, hareket edemeyen
[10] eðleþmek/eðlenmek: oyalanmak, vakit geçirmek, beklemek, durmak
[11] ona ne : o ne karýþýyor, onu nerden ilgilendiriyon, kahyasýmý anlamýnda
[12] verimker : vermeyi tercih ediyor olmak, vermeye meyilli olmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Tırtar / Tuluk
Tırtar / Tokuç
Su 34) Kerpiç
Tırtar / İlkaşk - Kuzen
Tırtar / Davar
Badem Çiçeği
Köy Düğünü 36-Kına Gecesi -b
Ayakkabı
Köy İlk Okulunda 2-Lakaplar
Badem Çiçeği