ELVEDA SEVDAM
Zifiri karanlýk kör sokaklarý,
Ýnceden aydýnlatan bir lamba !
Kayýp þehir sokaklarýnda,
Aradýðým varlýðým bir ceset.
Savrulmuþ sensizlikte kaldýrýmlara!
Kaldýrým taþlarý olmuþ mezar taþým,
Damarlarýmdaki kan çekilmiþ hücresine,
Ruhum bedenimi terk eylemiþ sevdam.
Kirpiklerimde son damla olan sen,
Bedenimi yýkamýþ kefenle artýk !
Sokaklarýn en ücra köþesinde,
Sensizliðim olmuþtu kefenim sevdam.
Ahhh ruhum can çekiþmekte !
Etrafýma toplanmýþ acýyan gözler,
Uzaklarda bir ayak sesi !
Kalabalýða karýþan sen dur dokunma !
Gözlerinden sicim gibi yaþ boþalýr,
Ahhh çok geç artýk çok geç,
Aðlama sus yerde yatan ceset !
Ben yanýndayým ruhumu hisset.
Son kez bakamadýðýn gözlerimi kapat !
Artýk uðurla beni sonsuzluguma,
Son buseni kondur dudaklarýma,
Senede birgün gel, gel mezarýma.
Zehra’nýn sonsuzluk oyunu sana,
Oyun bitti ,bitti artýk, kapat perdeleri,
Son oyunumu oynadým sana !
ELVEDA sevdam ELVEDA SANA....
Þaire Zehra Demirtaþ Boz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.