Daha küçüktüm Hayat bir oyundu benim için Bilmezdim, Yenilgileri.... O toz pembe bulutlarýn arkasýnda, Amansýz kopan fýrtýnalarý Sýcacýk yanan kuzine sobanýn çýtýrtýlarýyla Dayamýþken baþýmý anneannemin mis kokan göðsüne Bilmezdim, Sevdalarýn bu kadar can acýttýðýný.... Nefesimin sýcaðýyla buðulaþan cama çizerdim hayellerimi Her iþ dönüþünde kapýda beklerdim annemi çýrpýnan yüreðimle Uykuya dalardým kucaðýnda, Özlediðim kokusunu koklayarak Bilmezdim, Yaþamak için verilen zorlu savaþdaki fedakarlýðý.... Anneannemin þalvarýnýn bir ucundan tutarak tanýmayý çalýþýrken hayatý Bir an evvel büyümeyi isterdim Köyümüze giderken kara trenle Tünellerde hep bir korku kaplardý içimi Durakladýðýmýz her yeni istasyonu terk ederken Geride aðlayarak el sallayan insanlara üzülürdüm Bilmezdim, Hayatýn da kocaman bir tren olduðunu Bir kez kaçýrdýmmý onu Acýyla yapayalnýz kalanlarýn, Kaybedenler olduðunu.... Sosyal Medyada Paylaşın:
Duhaheek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.