gerçeðin dirildiði tek ve en hakikat yurt insanýn öldüðü yerdir
bir aðlamaktýr gelip oturur þurama aðrýyan yerlerim sýrra kadem lâl zaman ellerim yüzümde saklý bir bayram olur yüzüm ellerimde sonsuz o kervan sevincin en olgun rengi kýrçýl bir hazandýr gelip oturur boynuma çocukluðumdan kalma masallar iyileþmez sevdiðim hiç bir uyku avuçlarýmda korkak bu baba kokusu ve mutluluk liken bir tutku
sevinir her gece bir yýldýz yaný baþýnda aðlarken karanlýk kaç bin ölünün rengi beyazdýr kaç gecede aydýnlýktýr aþk
hürmetle çekilir kýyýlarýmýz bir bir kum saatinde tükenir ölüm yosun kokan gözlerimizin dimaðý-kan üç yolcu gibidir sanki yaþamak yaþamdan ölüme göçmektir aþk
hadi sevelim artýk zerre-i mihrak ömrümüz hep Allah
sükun ve el hak
my
iyi hissettiðim bir günde,yaklaþan doðum günümün sancýlarla kývranan bu son günlerinde,bütün eylülleri gözlerime doldurup-kapatýyorum kirpiklerimi üzerine.çok deðerli seçki kurulu, uðrayan, uðramayan e.defterinde yazan tüm üyeler, yorumlayan veya sükun içre uðrayýp geçen tüm þiirdaþlar, kalben þükranlarýmý sunuyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.