Su damlasý bir yýldýz, düþer kara topraða
Her zerresi nurdandýr, zemzem doldur ibriðe
Erdemin bereketin, heves verir yapraða
Bulutlarýn gözün de, mahmur bir yaþ olsaydým
Kanatlarýný çýrpan, semada kuþ olsaydým.
Þu dönen gök kubbenin, üzerinde gezersin
Bahçývandan habersiz, gül demeti dizersin
Kalbin buzdan kývýlcým, kor ateþi ezersin
Okþadýðýn toprakta, bekleyen eþ olsaydým
Sýrrýný arar iken, seyreden düþ olsaydým
Hayat sensiz muhacir, sanki kilit vurulmuþ
Mevsimlere göç eden, rüzgar dahi yorulmuþ
Senin bereketinle, zümrüt dünya kurulmuþ
Gözünün kýyýsýnda, yosunlu taþ olsaydým
Kanatlý bulutlar da, sürmeli kaþ olsaydým
Ben ne yazsam hepsi boþ, toprak anlar sözünden
Sanki nizam köpürmüþ, geliyorsun özünden
insan sana bir baksa; þöyle gönül gözünden
Sevgi tenceren ile, kaynayan aþ olsaydým
Kucaðýnda uyuyan, tertemiz baþ olsaydým.
Su ,yer ,gök bir deðirmen döndür atsýn þafaklar,
Su sensiz yetim kalýr, topraðýnda baþaklar.
Harun YILDIRIM
HARUN-Ý