İçimdeki Fırtına

Öyle bir estin ki daðýnda sevdanýn.
Ýzi kaldý aklýmda saçlarýnýn.
Üþüdü sensizlikte yüreðim,
Arayýp sormadýn.

Saçlarýn esintisiydi þimal rüzgârlarýnýn.
Hep aklýmý alýrdýn.
Gidemezdim sende kalýrdým.
Kar olur saçlarýma yaðardýn.
Senle doðardý yýldýzlarým.
Çoðunlukla saçlarýn eserdi gönül daðýmda,
Bir de gözlerin.
Ýçimdeki yoldan hep sen geçerdin.
Islaktý kirpiklerin.
Bakýþlarýnla divane ederdin.
Dursa da tüm fýrtýnalar,
Sen hepsine bedeldin.
Þafaklarda açan güllere benzerdin.

Üþürdü açmadýðýn zamanlarda þafaklar.
Ben esmeni beklerdim.
Ýçimdeki yol gelip geçmeni,
Gün açmaný beklerdi.
Saçlarýn þimal rüzgârlarýndan,
Gülüþün sýmsýcak vahalardandý.
Þimdi gönül daðýmda saçlarýn,
Aklýmda tebessümün kaldý.
Yokluðun aklýmý aldý,
Ýçimdeki fýrtýnanýn hep ayný adý.

Ankara,03.02.2008 Ýbrahim KÝLÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: