beni bul yûsuf. beni taný. seher vakti gel. uyurken þehir, gel de beni bul. her seher vaktinde seni anlatýyorum kýrlangýçlara, oklar saplanýyor yüreklerine. senden bahsederken gel... yûsuf gel! titreyen yüreðim var sakladýðým. dermansýz dizlerim var. nasýrlý ellerim solgun yüzüm yeþil gözlerim.. bir bakmaya tanýrsýn beni, gel. gel ki yûsuf, dinsin bu vaveylâ. gel ki bitsin bu kaos. gel de bil bendeki seni! milyon defa adýn geçiyor. yûsuf diyorum, kimse anlamýyor. tanýmýyorlar çünkü. ben istedim bunu, ketumser bakýþlarýmý kaçýrdým hep, anlamasýnlar diye. bilmediler / sormadýlar. yanlýz sen bil yûsuf. karanlýk sokaðýn köþesindeyim, soðuk kaldýrým taþlarý.. gel, titriyor yüreðim gel de þahid ol.. taný beni. bil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KETUMSER. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.