SEN YETMEZLİĞİ

zayýf düþtüm senden sonra bir kuru dala benzedim
aþksýz ve susuz kalmýþ gibi çatlayacak ve kýrýlacak gibi
o kadar zayýfladým ki tabiri caizse bir deri bir kemik kaldým aþkýndan
iþtahým kesildi sevmelere
sana acýktým hem de nasýl biliyor musun
karným mideme, midem de kalbime yapýþmýþçasýna
susadým sana hem de nasýl anlýyor musun
suyun ortasýnda dudaðým çatlamýþçasýna
artýk bana gýda olsan da çare deðil olmasan da
damardan verilsen de çözüm deðil verilmesen de
aþkýna kurumuþ kalmýþým harbiden
kalbimden kýrýlmýþ kalmýþým sahiden

bir yorgunluk baþ gösterdi bende senden sonra
bir yorgunluk ki sorma düþman baþýna
gözlerim baþka gözlere bakamaz oldu
ellerim baþka elleri tutamaz oldu
hele kalbim baþka kalpleri sevemez oldu
önemsemedim ilkin gelip geçicidir dedim
seni sevmelerimin sonucudur diye düþündüm
adým atacak takatim kalmadý baþkasýna
meðer o kadar koþmuþum ki peþinden
düþmüþüm güçten anlasana içten içe çürümüþüm
devrilmiþim koca bir çýnar gibi ömrüne
artýk su versen de kâr etmez vermesen de
damardan girsen de boþ girmesen de

bir baþ dönmesi çýktý bende
bir baþ dönmesi ki sorma hep sensizlikten oluyor biliyorum
sensizlik ne de yaman kimse beni anlamýyor
nefes aldýrmýyor beni içine attýðýn hüzün
benim baharým senin güzün oluyor aniden
senin gözün benim ömrüm oluyor birden
en ufak hatýrlanmýþlýkta dahi baþým dönüyor sana
aþkýmdan ne yaptýðýmý bilmiyorum ama
bak da gör ayrýlýðýn ne yaptýðýný bana
acayip bir sensizlik yaþýyorum ileri derecede kýrgýnlýk
öfkeden gözlerimde kýrmýzýlýk ve de müzmin bir kýrýlmýþlýk
bir terk edilmiþlik hissi sarýyor her yanýmý
caným yanýyor had safhada kurþun yemiþ gibi oluyorum
ölmüyorum ama sürünüyorum iþte
sürünüyorum ölmeden...

hekime götürüyorlar beni hem istemiyorum ki
hekim falan ilaç deðil bana ona götürün
bulayým þifamý diyorum ama kime,
deve hendeði atlar ama bunlar, neyse
kalbi tetkikler ve tahliller yapýlýyor acil diye
her türlü film çekiliyor kalbim üzerine
gülüyorum sadece bu kadar da olmaz diyorum
ondan bana kalan tek þey bu kalp diye
dokunmayýn sakýn ona çünkü dokunuyor bu yaptýklarýnýz bana
dinlemiyorlar bile beni sanki kalbim bana ait deðil
sanki kalbim onlarýn oyuncaðý hürmet göstermiyorlar aþkýma

aþk üzerine odaklanýyorlar, aþktan þüpheleniyorlar
ve hemen teþhisini koyuyor hekimler
alkýþlýyorum caný gönülden beni size emanet edenleri
’korkma ve rabbinden asla ümidini kesme!’ diye moral veriyorlar güya
"sen yetmezliði" varmýþ bende peh
reçeteme ’yirmi dört saat sen olacaksýn’ yazmýþlar bir yaþam boyu
eczacý çocuk yazýyor tükenmez kalemiyle kalpten bir ilaç kutusunun üzerine
’aþk kalbine yirmi dört saat alýnacak’ diye
Sosyal Medyada Paylaşın: