MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Eylül Zamanı
vurguni

Eylül Zamanı



Eylül Zamaný

Öyle uzak duruyor ki yaþam bizden
Geceler uyuyor acýlarýn içinde
Hayat ormanlarý kurþunlanýyor
Yýkýlmýþ korkunun kirli yanlarý
Kalleþ ölüme gönüllü koþuyor çocuklar
kurþun eriterek körpe yüreklerinde.

Yaðmurdan yine eser yok
Direncin çýðlýðý yaðýyor çaðýmýza
Sevdanýn isyanýn
Boyun eðmek döneklikti zulme
Eylülde kanatýlmýþ daðlarýn yüreði
Eylül yürekliler
Dökülüp gitmekte namlularýn içine

Yýlan hikayesi bütün düþler
Tüketmeye çalýþýrken acýlarý
Baþlýyor kanamaya gözler
Eylül geçiyor kapýlardan

Bakmayýn martýn baharý örgütlediðine
Dolu vurmuþ dallarýna
Göy ekin biçiliyor þimdi
Paletler altýnda kalmýþ kardelen
Unuttuk kilolarý
Bir iþçi iki baþ soðan eder
Yada üç patates
Duymak kolay olsa duyardý herkes
Aç çocuklarýn sesleri týrmalýyor kulaðýmý

Þimdi eylül zamaný
Okþayan ölüm yanaklarý
Sen ey baldýrý çýplak
Yaþama duyarsýz insan
Sen kulak asma bunlara
Sevda türkülerinin söylendiði bir gecede
Bölünmemiþse uykularýn
Yürümemiþsen yalýn ayak
Üstüne üstüne korkularýn
Ürkütmemiþse direncim
Ürkütmemiþse açlýk seni
Bilemezsin eylülün getirdiklerini

Bizimkilerde
Acýnýn baharý yaþanýyor þimdi
Geriye kalanlar bilir iþkencelerden
Daðlarý nasýl kuþatýlýr yalnýzlýðýn.

Yeniden doðurmaya
Aht etmiþ kadýnlarýn
Þarapnel dökülmekte rahimlerinden
Analar þallarýný örtüyor
Ölü çocuklarýn üstüne
Dudaklarýnda paramparça sevdanýn çýðlýðý
Çýplak namluya sürülmüþ ekmek
Dün gibi taze yarýna yüklenmiþ acýlar
Kim duyuyor kim görüyor
Kapýlardan eylül geçiyor.

Eylül geçiyor
Sarkýk memelir annenin utancýndan
Aç bebenin gözlerinden
Eylül geçiyor
Ekmeði çalýnmýþ soframýzdan
Ýþçi yutan fabrikalardan
Yorgun iþ dönüþünden Eylül geçiyor

Eylül geçiyor
Sokaktan mahpustan hücreden
Tüketildikçe yaþam
Direniyor insan
Þimdi eylül zamaný
Eylül geçiyor kapýlardan
Aldanmayýn sakýn ha
Takvimlerin gösterdiði tarihe
Mayýs temmuz aralýk yok.

Þimdi eylül zamaný
Yaþamýn yüreði hançerlenen
Gençliðin sevdasý
Gelinin tel duvaðý
Ýþçinin emeði
Annenin özlemi.

Varlýk anlamýný yitiriyor her þey
Yaþayýp yazamadýðým þeyler gibi
Mutluluðun resmini çizmek ne kadar zorsa
Mutsuzlukta ayný zorlukta
Henüz yazýlmamýþ türküler misali
Söylenmemiþ sözlerle, öpülmemiþ yüzlere
Otuz marta yazýlmýþ ezgiler okunur þimdi.

Gözlerimde yaðmur baþýmda bulut
Daðlar uzaðýnda güneþin
Ne zaman baþýmý kaldýrsam
Baksam gökyüzüne
Gözlerime yýldýzlar yaðar
O zaman anlarým
Yýldýzlaþmýþ umutlar

Abdullah Oral
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.