Mahrem Düşler Kurmadık Senle
En karanlýk gecelerde dahi
Mahrem düþler kurmadýk seninle
Çok sevdiðim gözlerine bakarken bile
Ellerin ellerime deðdiðinde, ürkek bir titreme sarardý bedenimi de
Sen hastalýðýma verirdin
Ses etmezdin
Ýçimde fýrtýnalar kopardý, teninin sýcaklýðýndan
Sevmelerim hoyratça olsada
Korkuyordum
Sana dokunmalarýmý acemice yaþarken
Hayatýmda eksik olan ne varsa
Ben, bir annenin sevisinde sevilirken tamamlýyordum
Geliþlerin de bayram coþkusu yaþasada kalbim
Gidiþlerin matemin en dip noktasýný yaþatýyordu
Kýrýk hayallerimden
Dilek aðaçlarýna hüzünlü mendiller asýyordum da
Ses etmezdim
Ve sen farkýna varmazdýn
Geceler bana
Ben sana mahkumdum
En güzel düþleri kuruyordum
Bir sigara yakýp
Aþka yazýlmýþ þiirler dinliyordum
En çokta, gözlerini anlatanlarý
Sonra
Düþlerimize denk gelenleri
Bazen
Seni ifþa ettikleri için þairlere kýzýyordum
Ben þairlere kýzdýkça
Onlar inadýma seni yazýyorlardý
Onlar inadýma seni söylüyorlardý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.