Papulya VIII

’’ bu susuþlarýnýz ölüm uykusumu ?

yok biz ölüyüz, bizi yalnýz býrakýn deseniz anlayacaðým .
anlayacaðým neden sustuðunuzu ,
anlayacaðým neden korktuðunuzu ,
anlayacaðým neden ölü sessziliðine büründüðünüzü .
onlarca yiðitleri baðrýndan çýkarmýþ bir topraða hükmetmiþiz asýrlardýr ,
asrýlardýr var olduðumuzu kantlamýþýz Lazona’da .
yok edilmek için , yok oluþlarýn sýnýrlarýnda dolaþtýrýlmýþýzda ,
kimse bizi o uçurumdan aþaðýya atamamýþ .
böyle sessiz kalýþýn ,
böyle içine kapanýk oluþun ..
neden susarsýn ?
bak gözlerime !
bahtýmýn karasý gibi olan,
o kap kara gözlerime bak !
adý dahi konulmamýþ kaç savaþlar gördü bu gözler ,
bir çift karagözüm ben .
bir çift bahtýmýn karasý gözlerimle ,
akan binlerce masum insanlarýnýn kanlarýyla ,
Lazona’nýn taþlý ve dik yokuþlu yollarý ziftleniyordu .
bir kaç deccal fikirli kiþiler yüzünden ,
Lazona’da, insanlýðýn anýtý yýkýldý ..
her dilden konuþan ,
her dilde aðýtlar ve türküler söyleyen insanlýðýn mabetleri yok edildi .
Lazona’da insanlýk adýna hiç bir þey býrakýlmadý . .
bak gözlerime !
bahtýmýn karasý olan gözlerime bak !
daha adlarý bile konulmamýþ ,
kaç savaþlar yaþadý kadim topraðým Lazona .. ’’


Lazona ..

’’ serin bir gece ,
1919 katliamlarýnýn ayný anda yaþandýðý ,
ayný acýlarýn görüldüðü ,
tüm yurdun boðazýný sýkýp iþkence hanelere atýldýðý kara bir günün ,
serin bir gecesiydi ..
Lazona sessiz haykýrýþlar içindeydi ,
sesi kesilmiþti ,
tarihi coðrafyasý talan edilmiþ ,
her þeyden soyutlaþtýrýlmýþ ,
çýrýl çýplak daraðacýna asýlmýþ bir diyar þimdi Lazona . .

Lazona , ne tarihiyle yok edilecek bir diyardý ,
ne diliyle yok edilecek bir halktý ,
ne de yaþanýlan zulümlere susacak bir diyardý .
asýrlardýr yaþanan zulümlere boyun eðmemiþ bu diyar ,
þimdi dili kesilmiþ ,
kolu kanadý budanmýþ ,
yüreðinin saklý bahçelerinde yaþýyan tüm halklar ,
yüreðinden sökülerek bilinmeyen diyarlara sürülüyordu þimdi . .

Þimdi bizi anlatacak bir sürgün hayatý ,
evet bizi anlatacak Zifona ,
Laz halkýný anlatacak kara gözleriyle . .
alýp aklýmýzý ,
o suskun diyara götürecek .
O diyarda biraz konaklayacaðýz ,
Oradan da kýzgýn kumlara ,
daðlar ülkesinin güneþinin hiç eksik olmadýðý
evrenin dahi aþýk olduðu
doðanýn tüm tanrýçalarýnýn yurdu Lazona ,
insanlýðýn ilk medineyet gördüðü kadim topraklara
Kurdistan’a götürecek bizi Zifona . .

Papulya kaleminin gücüne o kadar çok inanýyordu ki
cümleleri tane tane seçiyordu
masanýn üzerinde duran kahvesini aðýr aðýr yudumlayarak
daktilonun ’Z’ harfine basarak
yazmaya baþlýyordu . .

’’ Zifona’nýn gözleri ,
aslýnda her þeyi anlatan bir çift kömür karasý gözdü ,
bahtýnýn karasý gibi ,
ömrünün sonuna kadar da takip edecek ,
bir çift kara renkti gözlerinin mercekleri .
gülüþleri, yaþamayý anlatýr gibi .
tebessümleri , hayatý tüm renkleriyle kabul ediþti .
Karadeniz karalara alýþkýn bir diyar deðildi ,
kara günlere mahkum edildi o günün gecesinde .
kara renklilerin gölgeleri ardýnda kalan yaþamlar ve hayatlar . . .
iþte bizi anlatan bir çift kara göz . .

Serin bir geceydi Lazona’da . .
Rüzgarýn kasvetli esmeleri ,
bedenleri sarýyor ,
ardýndan derin bir titreme alýyordu tüm vücutlarý .
Zifona genç bir delikanlýydý ,
yaþýtlarýna göre yapýlýydý .
bu yüzden Lazona’nýn ileri gelenleri Zifona’nýn savaþçý olmasýný istemiþlerdi. .
Zifona kabul etmesede ,
savaþýn acýmasýzlýðýný gördükçe
silahý eline almayý kabul etmek zorunda kalmýþtý . .
Zifona halkýnýn önünde yürüyen bir savaþçýydý artýk ,
arkasýnda yürüyen halkýydý . .
Zifona’nýn omuzunda tüfeði ,
belinde deriden yapýlmýþ fiþekliði ,
siyah elbiseliydi .
saçlarý uzundu ,
dalgalý ve önden geriye doðru yatýrmýþtý Zifona .
kadýnlar,
gençler,
anneler,
babalar,
çocuklar
ve kardeþler. .
her renkten insanlar tespih taneleri gibiydi .
peþ peþe dizilmiþlerdi ,
kiminin ayaklarý yalýndý ,
kiminin ayaðýnda sarýlý çarýklarý yýrtýktý ,
kiminin ayaklarý yara bere içindeydi . .
peþ peþe dizilmiþ tespih taneleri gibiydiler ,
patika yollarýndan geçiyorlardý . .

Zifona genç bir delikanlýydý ,
gözlerinin altlarý uykusuzluktan torbalaþmýþ ,
yüzü hisli , dalgalý saçlarý daðýnýk haldeydi. .
Papulya orta sýralardaydý ,
Zifona’nýn sevdalý olduðu yar’dý .
onun yorgun ve bitkin halde olduðuna dayanamýyordu ,
sonra etrafýna baktýðýnda
bütün bir halkýn bitkin olduðunu görünce ,
vicdaný sýzlýyor derin bir üzüntülere kapýlýyordu .
bir þeyler yapýlmalýydý ,
geriye dönülüp savaþýlmalýydý ,
’’biz geldikte kaçýlar’’ denilmesinden hoþlanmýyordu Zifona .
hele ki ’’korkak laz’lar’’ denilmesinde gözleri dönüyordu .
ama elden hiç bir çare gelmiyordu ,
yürüyerek buralardan çýkmalýydýlar . .
sonra ordan geriye dönüp Lazona’da çarpýþmak istiyordu . .
Papulya’nýn gözleri ürkekti ,
Karadeniz’i taþýyan o gözlerden artýk baht karasý akýyordu ,
gülüþlerinde ab-ý hayat akmýyordu acý ve hüzün akýyordu .
sözleriyle dünyalarý kucaklayan o sýcacýk ince sesi, Lazona’da kesilmiþti .
ve maviye çalan gözlerinin feri solmuþ haldeydi . .

Lazona halký asýrlardýr dosthane yaþadýklarý kardeþ ülkenin topraklarýndaydýlar ,
Mezopotamya ovasýnda gecenin serinliðinde ,
ard arda dizili tesbih taneleri ,
Mezopotamya ovasýnýn kucaklayýcý baðrýndalardý .
gökyüzüne çivili kalmýþ dolunay ,
Zifona’nýn yüzünü öpüyordu ,
yýldýzlar yüreðine dolanýyordu .
rüzgar serinliðiyle bu büyülü havayý bölüyordu .
genç savaþçýlar bir arkaya ,
bir öne atlarýyla koþturarak gruba kolaçan ediyordu .
O sýrada ;
Ermeni bir nine duraksayarak diz üstü çöktü birden ,
Mezopotamya’nýn topraðýný öpüyordu ,
Gözlerinden damlayan yaþlar ,
Sel olup akýyordu . .
hýçkýrýklarýný tutmak istesede tutamýyordu ,
aðlýyordu gecenin sessizliðinde hýçkýrarak .
ellerine aldýðý avuç dolusu topraðý koklayarak yüzüne sürüyordu ,
gökyüzüne kaldýrýyordu aðýr baþýný ,
gözleri aðlamaklý ana ,
yürüyecek hali yoktu . .
bütün halk diz üstü çökmüþtü ,
tesbih taneleri bir bir diz üstü düþmüþtü Mezopotamya topraðýnda ,
elleriyle baðrýna vurarak analar aðlýyordular .

Mezopotamya tüm yüreðiyle Lazona halkýný kucaklýyordu ,
Karanlýk gecelerini aydýnlatýyordu dolunay ,
yýldýzlar bir bir ayaklarýna seriliyordu sanki .
rüzgar kavurucu sýcaklýðýný kesmiþ
yorgun düþen yürekleri serinletiyordu .
Zifona ellerinden tutarak kaldýrmaya çalýþsada Ermeni anayý kalkmýyordu ,
yorgunluk tüm bedenine yayýlmýþtý ,
yaþlý ve yorgundu .
bu acýya daha fazla dayanamadý
Ermeni ana gözlerini gökyüzüne dikip
bedenini Mezopotamya topraðýna teslim etmiþti çoktan . .

Gitmeliydiler peþlerinden gelen postallara yakalanmadan ,
aðlayarak , hýçkýrýklar içinde ,
kardeþ olarak bildikleri Mezopotamya’dan da uzaklara ,
sýnýrlarýn içleri dahi artýk yasaktý .
týpký Kurdistanlýlara yasak olduðu gibi ,
onlarý koruya bilecek tüm savaþçýlar Lazona’da kalmýþtýlar ,
cesurca savaþtýlar ,
kahramanca topraða düþtüler .
þimdi sürgün yolculuðuna düþenler,
bir baþýna, yapa yalnýz yürüyorlar
yanlarýnda bir kaç savaþçý dýþýnda ,
Dicle’nin kýyýsýndan geçerek ,
sürgün topraklara . .
aðacýn , suyun, yaþamýn olmadýðý topraklara doðru .
yalnýz bir baþýna kalmýþ kafile,
bir kaç aydýn , yazar , sanatkarlarla beraber,
yok oluþlara sürgün edilmiþtiler . .
Lazona artýk öteleþtirilip sesi kesilmiþti ,
dili bir taþa baðlanarak yokuþlardan boþluða atýlmýþ ,
her hareketinde aniden tepelerine çökülmüþ ,
her aþaðýlayýcý laf sokuþlarýnda Laz’lara sürekli kaz kafalý denilmiþ ,
diyarý sömürülmüþ ,
aydýnlarý yok edilmiþ ,
tüm önderleri idam edilmiþ ,
hayattan, yaþamdan soyutlaþtýrýlýp baþý boþ býrakýlmýþ Kayýp Diyar Lazona’dýr. .
ayný zamanda,
bir derenin kýyýsýna itilmiþ halktýr ,
Hemþin ve Lazca dilinde aðýtlar yakarlar Lazona gecelerinde ,
duyulmaz sesleri hiç bir zaman .
Hemþinlinin Ermeni diline vurulmuþtur tarihin tüm yükü ,
öteki olmuþ ,
itilmiþ,
aþaðýlanmýþ,
asýlmýþ,
kesilmiþ,
dallarý budanmýþtýr. ’’

Papulya sürgün anlarýndan çýkýp ,
daktilonun tuþlarýna basmayý durdurdu .
Malta adasýnda bir sandelye ye kurulmuþ
kahvesini aðýr aðýr yudumluyordu ,
elinde kalemi ,
ve not defterine sürgün anýlarýný anlatan
kaðýtlarý okumaya baþlýyordu bir bir .
etrafýnda mavi gözlerini gezdiriyordu ..

Renas Tutaste

Sosyal Medyada Paylaşın: