Beni besledin,büyüttün,
Ruhuma ruhunu kattýn,
Oyuncaklarla oynattýn,
Annem seni çok özledim.
Ninnilerinle uyuttun,
Uykuma uykunu kattýn,
Ýcabýnda yerde yattýn.
Annem seni çok özledim.
Gece demez, gündüz demez,
Hiç bir kötü söz söylemez,
Ben aðlarken,O hiç gülmez.
Annem seni çok özledim.
Ellerinde nasýrýnla,
Sevincinle,gururunla,
Sevabýnla, kusurunla,
Annem seni çok özledim.
Gönüllerisin hanlarýn,
Sultanýsýn cihanlarýn,
Sebebisin tüm canlarýn,
Annem seni çok özledim.
Annem, çok büyük insansýn,
Ruhumdasýn,canýmdasýn,
Sen her zaman yanýmdasýn,
Annem seni çok özledim.
Rüyalarýmýn süsüsün,
Sen vicdanýmýn sesisin,
Kusurumun örtüsüsün,
Annem seni çok özledim.
Hayat geçmiyor ki sensiz.
Yaþanmýyor ki bedensiz.
Sen niye gittin ki bensiz,
Annem seni çok özledim.
ÜMÝT ZEKÝ Ankara-1997