NEFESİM OL

Þu gecenin zifiri karalýðý
Sensizlik mateme büründürür
Kapkara bulutlar,sis,sýcak,soðuk
Bir hüzün cümlesi dudaklarýmdan dökülen
Bir ayrýlýðý yazan yorgun düþen kalem misali
Ya da daktilonun sesidir sensizlik
Öyle uzak durma
Usul usul gel yanýma
Tut ellerimi birleþsin dudaklar sonsuzluða
Bir nefes kadar yakýn ol
Aþka,nefes ol
Hüzünlü aðlamasýn mevsimler
Bazen ilkbahar bazen kýþ ol razýyým ben
Sensizlik bir ölüm
Sensizlik bir hasret
Gül bile filizlenirken güneþe aþýktýr
Hep tutkuyla özlemle yaþýyorum ben
Þunu iyi bil unutma
Sonsuzluða beraber yükseleceðiz
Çünkü
Seni seviyorum diyecek kadar
Az sevmedi bu yüreðim
Karanlýklar ülkesine
Yakýþmayan bir prensessin sen
Yolun düþmez mi hiç
Papatyalar ve güllerle kaplý kalbime
Sensiz kuþlar uçmaz kýrýlýr kanatlarý
Karanlýðýmý aydýnlatan o güzel yüreðindir
Göz bebeklerimde büyüdün sen
Iþýðým oldun karanlýklarýma
Tek çýkýþ yolu senin gözlerinde
Bak derinliklerime kurtar beni
Aynalara tutsak etme beni
Býrakma yalan yüzlere
Ýþte karþýndayým ben
Baktýðýn o aynanýn arkasýndayým
Yüreðinin diðer yarýsýnda ben olayým

Sosyal Medyada Paylaşın: