O SOKAK

Ben oradaydým,
O sokakta
Lambanýn ölü ýþýðý altýnda
Duvarda kan vardý,
Gördüm…

Ýstanbul’un gökleri çivit kesmiþ,
Akþamýn ýslak soluðu çiseliyor kaldýrýmlarda,
Sersefil bir meczup mu o uzaktan gördüðüm,
Yoksa çoban Marsias mý Tanrýlarý aðlatan?
Nehir olmuþ gözyaþlarýyla…

Bin ölümün aðýrlýðý vardý Azrail’in ellerinde
Bin can almýþ kadar yorgundu.
Aðýr aðýr uzaklaþtý
Adýmlarý kanlýydý,
Kollarýnda gül bahçeleri yanýyordu…

Bin yaþam fýþkýrýyordu duvardaki kandan þimdi,
Ne polis kurþunu durdurabilirdi onu artýk, ne gaz fiþeði…
Ve güneþ akýyordu Medusa’nýn yýlan saçlarý arasýndan
Akþamýn güvezi cellâdýn kanatlarýný boyuyordu al mý al...
Ve titreyerek Sûr’a uzandý Ýsrafil
Ýsyankârdý besbelli...
Ve gökler günahlarýný boþalttý
Münker ve Nekir boynunu bükmüþtü aðlamaklý...

Bomboþ kaldý o sokak,
Mahçuptu ekmekçi, kirlenmiþ hissetti...
Ve çocuk þahaba bindi, tutsaklýk fýsýltýlarý sonlandý
Sarmaþýklar göðerdi aniden, prangalar açýldý
Kesif bir karayel sarsaladý kökleri - ne telâþ!
Ah! Yeþil zebercetten kapý aralandý - ne sýradan!

Ve mutluydu çocuk, elinde atlas kýrbacý
Tüm ölü çocuklar gülümsüyordu...
Yükseldi, pýrýltýlarý yanýna alarak
Puslu ýrmaklarýn üzerinden geçti kibirsiz...
Ve yarýldý yedi kat gök,
Eðildi önünde çocuðun yýldýzlar
"Haydi" dedi çocuk! Þahap hýzlandý...
Þimdi ta arþa kadar aydýnlanýyordu yol,
Ve ardýna kadar açýktý sekiz Cennet kapýsý...

Uður GÖRGÜLÜ
18 Nisan 2014 - Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: