KARARSIZ KARIÞIKLIK…
Hançerlenmiþ bir þehrin tam ortasýndasýndýr
Beleþten seviþirken karanlýktan daha çok aklýnda kalýr
Öptüðün her dudak içtiðin þarap kadar kýrmýzý / aromalýdýr
Ertesi sabah uyandýðýnda ýslaktýr nevresimler…
Tükürüp camlara, sokaklara…
Yeniden seviþirsin güneþ kurusu tüm iliklerinle iklimlerin deli düþleriyle
Yýrtýp atarsýn kuþ tüyü yastýklarý
Her zaman kustuðun sevdiðin sehpan vardýr baþýnda
Bu kadar uyuklamak az ihanet deðil midir zaten geridekilerine…
Üç beþi yalandan çocuk kokulu mýsra
Yaz sonrasýdýr
Ya da biraz sýðýnmacý kýrlangýçlarý sayar kimileri yýldýzlara dokunmadan…
Kararsýz karýþýklýðýn sarmaþýðýnda boðulursun
Varamadan farkýndaki soluðunun uçurumlarýnda…
Oysa boþ vermeliydim kalçasýnda elimi gezdirerek evime getirdiklerimi
Dýþarýda serin bir güzel eylül yarýsý sarýþýndý kalaný esmer
Karþýmda yarým bardak yükseklerde yarým bir rakým
Ah eþek kafam -hep sonradan gelir aklým baþýma-…
Seviþirken de tutabilseydim aklýmýn kenarýný
Çöpçülerin yorgundu oysa parmaklarý toplarken kaldýrýmlarý
Uyuklamýþ üç beþ kedi
Biri sýzmýþ akþam aþkýn meþkliðinde elinde kýrýk bir keman teli…
Aþka koþan kelebekler sokak köþesindeki lambalarýn altýnda ölü bulundu
Faili meçhulde deðildiler susmasaydý koca direkler
Ki sen de bilirsin her içten dizenin kendini öldürdüðünü
Tutup fitini tüm insanlýða sýðýnarak yakarsýn
Kayan her yýldýz düþerken göðsüne ibadet eder
En azýndan gerçekçi bir insanlýðý sevdiðin için…
-Bu yüzden tüm güzlere inat aþk harici yaþamak ne güzel-
Boþ þarap, geri de mayalanmýþ bir yalnýzlýk
Ölmeden önce yaþatacaksan varsýn unutulmuþluðu unut
Yüzyýllýk sarnýç dolusu bir dolu beli bükük yaþayanlarý
Var olmak adýna
Yaþarken nefesi kýsýlanlarý anýmsa
Sana kalmalý hatýrlatmak gözlerin ruhuna ihanet haritasý çizmeden öncesi…