ŞİMDİ SEN YOKSUN,YA

ÞÝMDÝ SEN YOKSUN,YA
Þimdi sen yoksun,ya
Ýsyanlar halay çeker oldu dünyamda
Acýlar alkýþ tutar oldu gözyaþlarýma
Çaresizliklerime nice düðümler atýldý
Kederlerime onca kahýrlar katýldý
Þimdi yokluðunun çýkmaz sokaklarýnda kalýyorum
Hasretlerin çekilmez zamanlarýnda konaklýyorum
Þimdi sen yoksun,ya
Geceler prangalar vurdu yýldýzlarýma
Tutsak oldum sanki,karanlýklarýn pusularýna
Düþlerim uykularýmdan uzaklara kaçtý
Kabuslarým uyandý,gözlerini açtý
Þimdi bulutlu havalarýn insafýna sýðýnýyorum
Bitmez korkularýn varoþlarýnda sabahlýyorum
Þimdi sen yoksun,ya
Tüm mevsimlerim dönüverdi hazanlara
Ne yazlar,ne baharlar gülümsedi hayatýma
Umutlarým ayazlarýn vicdanlarýna sarýldý
Yarýnlarým titremelerimin harcýna karýldý
Þimdi hüzünlü aylarýn,tükenmezliklerinde oyalanýyorum
Güllerin açmazlýðýnda,dikenlerine sarýlýyorum
Þimdi sen yoksun,ya
Kapkara bulutlar çöktü mýsralarýma
Aðýtlar sahip çýktý,türkülü duygularýma
Þiirlerime duyulmamýþ nazarlar deðdi
Boynunu büktü kelimelerim,baþýný eðdi
Þimdi yazamadýðým dörtlüklerime kahroluyorum
Mýsralarýma yasaklar koydum,yüreðimden aðlýyorum.
Abdurrahman Güngör.
Sosyal Medyada Paylaşın: