Bilmiyoruz hiçbirimiz. Sende bilmiyorsun bende. Okumaya meraklandýrmadý seni þiirlerim. Attým içimden seni. Hayýr yazamadým doðru. Bugün bende bir hal var. Yazmak geliyorsa içimden gelmiyor içimden. Zorunlu olarak yapmam gereken þeyler, zorunlu olarak sevmem gereken þeyler, zorunlu olarak kalmak zorunda olduðum yerler damarlarima týrnak batýriyor. Anlatamýyorum. Içimdeki sýzýyý. Bir anlayan çýkar mý sence zaman ? Anlamý yok son mýsranýn güzel bitmesinin. Yoksun ? Bunca telaþý nasýl sahi bulayim ? Sen deðilsen bekleyenim koþmak gereksiz. Yüz vermiyor kimse artýk. Kanayan yanimi kimse dinlemiyor. Nefesim talan oldu. Yoksun ? Gözler çökmüþ. Kuþlar uzaklara kaçmýþ. Þöyle nereye kime fýsýldýyayým içimin sancýlarýný. Kavuþmalarin hepsi yalan. Sen yoksan hüsran. Sözlerim bin piþman. Ben hala yalancý hala rüyada. Ben ki seni çok sever ahmak gibi. Keþke demek yasak. Tam sana ulaþtým derken zman arkadan baðýrdý yalan ! Hakikatler rahat vermiyor sana gelmeme. Zaman geçsin diye yaþýyorum. Akýp sana ulaþsýn suyum diye yaþýyorum. Dedim git. Dedim kalma. Dedim kimsesizligim seni duygulandýrmasýn. Giden hep gitti zaten. Sabaha çýkarmýyor zaman beni. Gecede haps oldum. Çýkar beni karanlýktan. Olmayan adam. Çýkar beni. Git sen. Yalvaririm, bütün yalvaranlarin en Yalancýsýyim. Yalvaririm git.
Sosyal Medyada Paylaşın:
monna rozaa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.