Ne deniz, deniz Ne ben bir balýðým Tek ebedi dostum Yalnýzlýðým
/...
Mavi teniyle hýrçýn deniz Nazlý dalgalarýn kalmýþ dudaðýmýn kumsalýnda Öp yalnýzlýðýmdan
Hangi kentin bahar kokusunu getirdin yine O hep yabancýsý olduðum uzak limanlardan
Hani diyorum;
bir duble raký alýp Bir ýsýrýk tadýnda sinsem yanaðýna Boðar mý beni hoyrat yanýn ...
Ýkimizi sýký sýkýya tutan o masmavi gök Islanmýþ hüznünden dün gece Ay nasýl da yalýn...
Saçaklarýmdan damlýyor haþarý yaðmurlar
Üstelik sarhoþum tanýdýk geliyor kalbimdeki kýrýklýk boynumu büktüm sakla beni benden herkes beni terketti Aðaçlarýn tüm yapraklarý bile kusuyor Eylül’ü þimdilerde
Nazar ederek üzerinden
Ayaklarýmý ýsýran bu narin kumlar Örtmüyor mu üstünü hýçkýrdýðýn geceler Sarýyor mu acýný çekiliyor mu hicran sahillerinden ?
Daha çýplak yýldýzlar Arasam ayýklasam Sýyýrsam en parlaðýný içlerinden Yanýyor yüzüne dokunmayan ellerim ihanetimden
Bu semtin sahipsiz çocuklarý iyi bilir Uzak kýyýlarý özlediðimi Gülüþümle titrettiðimi herhangi bir yüreði kaðýttan kayýklarý nasýl yolladýðýmý kucaðýna býrakýp
Darýlmayasýn sakýn; Çünkü;
Herhangi bir vaktin bilmem kaçýncý dakikasýnda Seninde yüreðin bir serçe kadar narin dökülüvermiþti üzerime
Kanatlarýn vardý senin deniz Çýrpýnýyordun avuçlarým arasýnda çaresiz