Ne çok þey öðrendim seninle sevmeyi ve sevilmeyi aðlarken de gülebilmeyi hiç gitmemiþ gibi kalýp, hiç gelmemiþ gibi gitmeyi yakýnlarý uzak, uzaklarý yakýn etmeyi beklemeyi ve sabretmeyi ...
ne çok þey öðrendim seninle bir ömrün ne kadar kýsa olduðunu bir güne ne çok þeyin dolduðunu zaman su gibi akýp giderken saatlerin geçmekte yorulduðunu...
ne çok þey öðrendim seninle koca bir bedene küçücük bir yüreðin sýðamadýðýný küçücük bir bedenin ise koca bir dünyada yer bulamadýðýný azlarýn çok,çoklarýn az geldiðini varlarýn ise en fazla yoklarý sevdiðini ...
ne çok þey öðrendim seninle mevsimlerin anlamýný yitirdiðini yazlarýn þubat gibi titrettiði kadar kýþlarýn temmuz sýcaðýyla terlettiðini...
ne çok þey öðrendim seninle imkansýzlýðýn içindeki imkanlarý yarýna taþýyabilmeyi,dünden kalanlarý sensiz de seni yaþabileceðim anlarý ne çok þey öðrendim seninle çoktan çalmýþ olsa da ayrýlýðýn çanlarý...
11 Eylül 2014 sabaha karþý ..gözlerimin geceyle yarýþý...
Arzu Karadoðan
.......... Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzu Karadoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.