Suç Benim
Bilemezsin dostum benim halimi,
Baþýmda aðaran þu ak saç benim,
Yenemedim nefis denen zalimi,
Hata benim, günah benim, suç benim.
Çekmek zordur bu dünyanýn yükünü,
Sökemedim þu feleðin örkünü,
Kazýmak zor günahlarýn kökünü,
Feryat benim, eyvah benim, suç benim.
Anlatamam kalem ile dil ile
Savrulaydým yanýp kýzgýn kül ile
Sürüklenip gittim deli sel ile
Yýkýlan bu dergâh benim, suç benim.
Yýkamadým tuzaklarýn settini,
Ne eyleyim ben ellerin cettini,
Kazandýlar gönlümün nefretini,
Bellediðim penah benim, suç benim.
‘ÝDRÝSOÐLU’ dedim bazen kendime,
‘Ne söyleyim ermez akýl, fendine’
Boþ bereyim ne var ise derdime,
Makamýnda segâh benim, suç benim.
09. Eylül.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.