suların göç ettiği mevsim

karanlýðý yokluyorum zifiri
bir çýðlýk kabarýyor içimde
çivi gibi soðuk gözlerinin gölgesinde
bir kazazede gibi sere serpeyim



sularýn göç ettiði mevsim
ince dallarýn yanýþý anýlar
iç konuþmalarýmda bir keþmekeþ



þafakta söken ilk ýþýklarý içine hapseden
gölgeli toprak misali
emiyor yüreklerimiz birbirini
besleyerek içimizde taþýdýðýmýz ayrýlýðý



korkularýmýzýn kokusu daðýlýyor atmosfere
karman çorman
hangi parçalarýmýzý koparmýþtýk
kýrýktý gözlerimiz



yalandan ordularýmýz yaðmalamýþtý birbirimizi
sözde özgürdük
müsamahasýz









gönül gençyýlmaz



Sosyal Medyada Paylaşın: