Zingerilla XI

Ýnce parmaklarý piyanonun tuþlarýnda dolanýrken ,
Zihninde çocuksu düþleri ,yüreðinin aralýklý kapýsýndan içeri girerek
Tahta merdivenlerinden ikiþer basamak atlayarak çýkýyordu .
Odasýnýn içine, ay’ýn þavkýyan ýþýklarý dolmuþ ,
Pencere önünde arkasý dönük þelale saçlý Ronahi’nin ,
Penceresinin önünde gökyüzünü ve ay’ý kara gözleriyle seyrediyordu . .

Renas ’in ince parmaklarý piyano’nun tuþlarýnda dolandýkça ,
Her tuþlarýnda anýlarýn ve düþlerin nadaslarýna dalýyordu .
Turuncu tuðlalý duvarlar dönüyordu ,
Asýlý olan tuvaller, bir biri içine girerek raks ediyor .
Renas anýlarýnýn gýcýldýyan tahta merdivenlerinden çýkarken ,
Son basamakta ,
Odanýn eþiðinden Zingerilla’yý izliyordu .
Zingerilla pencere önünden boynunu geriye doðru çevirdiðinde ,
Ýçinin derinliðindeki tüm korkular ,
Tüm tedirginliðini bir kenara itip ,
Yüreðinin saklý bahçelerinde, ne kadar kuþlar varsa uçuruyordu .

Renas Cudi daðýnýn gelincik ve üzüm bahçelerinden
Kollarýný iki yana doðru açarak
Ronahi’nin, nar çiçeði kokularýnýn eksik olmadýðý topraðýnda ,
Kendini yem yeþil çimenliðe býrakýyordu .
Bütün renkler Ronahi’nin üzerini örtüyordu ,
Güneþ öpüyordu viþne çürüðü dudaklarýný ..
Gökyüzü biraz daha yakýnlaþýrdý yüreðine ,
Saçlarýný , gözlerini öperdi .
Bütün renkler,
Aralarýndaki uzaklýðý yakýnlaþtýrýyordu daha da . .

Westminster caddesinde piyanonun eþsiz melodileri duyuluyor,
Cadde üzerinde kol kola girmiþ sevgililer yürümeyi býrakýp ,
Sesin geldiði yere doðru bakýnýyorlardý .
Melodilerin büyüleyici notalarý
Bestekarlarýn ince parmaklarýnda elekten geçirilip
Tekrardan dokunduðunda
Muhþemliðin gözdesi notalarýn þarkýsý
Diyarlar ötesinden duyulur .
Acý ve hüzün duraksamadan
Hayatlarýn etrafýnda yana yana dönen ,
Yaþam sonrasý sessizliðin melodisiydi .
Sessizliðe bürünmeden
Yaþam sona ermeden
Son dokunuþ
Son danstý.

Olduklarý yerde sevgilileriyle dans etmeye baþlayan aþýklar
Melodinin muhteþemliðine kapýlan
Acýnýn ve Hüzünün sesinde
Kendi þehirlerinin sokaklarýnda kayýp çocuklar gibi
Mutluluðu ve Huzuru arayan birer Aþýklardý .
Renas piyanoyu gözleri kapalý çalýyorken ,
Dalgalý saçlarý daðýlýyor ,
Önüne düþüyordu .
Ýnce parmaklarý tuþlarýn üzerinde sek sek oynar gibi gezdirdiðinde ,
Diðer tuþlardan ,
Bir diðer tuþlara ,
Sonra tuþlarýn üzerinde uzun bir kovalamaca baþlardý .
Bir anda durup
Tekrardan sek sek oynar gibi mutluðu arardý parmaklarý ..

Anýlar Renas’ýn yüreðinin acýlarýna dokunsada ,
Mezopotamya’nýn tozlu yollarýnda ,
Bir kayanýn üzerinde oturmuþ mazlum çocuklarýn
Yüzlerine bahar deðmiþ gibi
Gelincik tarlalarýnýn içine uzanýk sevgililer
Sýrt üstü mutluluðu , baharý ve gülüþleri sýkýca sarýp
Elleri yumuk yumuk gökyüzüne bakarak güleceklerdi sanki .

Renas piyanoyu çalmayý býraktýðýnda ,
Pencerenin önüne geçti .
Elinde papatya çayý ,
Aðýrca yudumlayarak içiyordu .
Gözleri Piccadilly Circus sokaðýnda geziniyordu ,
Derin bir iç çekerek ,
Gözlerini yumuyordu .
Düþ nadaslarýnda ,
Kadim diyarýnda yokuþ yukarý olan yollarý bir solukla koþuyordu
Ayak gürültüleri içinde .
Nefes nefese kalmýþ sesine eþlik ediyordu Zingerilla ,
Yeþil çimlerin içine oturmuþ ,
Kucaðýnda beyaz kuzucuðuyla .

Renas Tutaste
Sosyal Medyada Paylaşın: