KÜFLÜ ZAMAN
Davulcu çomaðýnda zaman vuslata vurdu
Bir yarým aklým vardý örsün üstünde durdu
Çekiç sanki muhabir önce hal hatýr sordu
Zaman delirmiþ bir tay haydi yükle sýrtýna
Her yerde piranalar koptu büyük fýrtýna
Hayat bir rüya imiþ içtim billur þiþeden
Sanki sen çýkacaksýn baktýðým her köþeden
Aþk’hüsran kahýr güldüm el içinde neþeden
Gök kubbe gerdanýnda iki nazarlýk varmýþ
Nere istersen gömül bir tek mezarlýk varmýþ
Eser tan yeli yaprak dalýnda hayran eder
Baharda esen meltem son güzde seyran eder
Dalgalarým susunca köpükler bayram eder
Yaðmurdan bulutlarýn aþýnmýþ ayaklarý
Þimþeklere sorsunlar yediðim dayaklarý
Rüzgar iteledikçe gelen var izimizden
Ay yýldýz þikayetçi güneþe ikimizden
Son güzün hýrçýn yeli es þimdi dizimizden
Yakacaksan yak artýk söndürdüðün ateþi
Yüzünde mehtap gördüm gözlerinde güneþi
Ben mi ters görüyorum daðlarýn kaþý eðri
Karanlýklar küflenmiþ sol gözüm,de bir aðrý
Akbabalarýn sesi baykuþlara bu çaðrý
Ýhtiyar bir aðaçtan bir arabaya bindik
Veda ettik dostlara en son durakta indik
Harun yýldýrým
11/09/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.