Ya toprak, Gül açarsýn renk mi renk, bir dalý da biz büyütek Yarin teni gülüne denk, kokularýyla yetiþek Nimete ana olmuþsun, yârla bir nakýþlý çiçek Ben yâre bir nimettim, hangi köþende çürüyek
Ýndim kabirin darýna, heybetini anlamaya Çýkayým yüce daðýna, heybetini anlatmaya Seni sen yapanla varým, sanma düþtüm bir boþluða Yari sana verdim ama, gülün her daim baðrýmda
Sosyal Medyada Paylaşın:
gokhangokcal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.