yalnýzca sen görürsün nemli gözleri radyonun içinde avaz avaz o þarkýnýz söylenirken
milyon türlü çilenin kapýsýný zorlayýp
artar artar...
eksilirsin ...
/
susturun tümden gökyüzünü firar edecek diðer yarým alaca bulutlarýn saðrýsýnda deli gibi yaðmur var kapýda þimdi tüm kemiklerimde isyaný var ýslanmanýn üstelik ... tüm derdim þeffaf kelimeler sancýyor bir araya gelme ýsrarýndan !
/
ayný bulutta aðlamak için savaþan gözyaþlarý doðrulur cefaya sarýndýðýn her hali soyununca çýrýlçýplak Senden ne kalýr sana dair geriye ?
aðlatan her hali yemin bildirip seni küstürüpte eli güldürüp nur gibi bir aþký kasten öldürüp caný bedeninden salmazmýþ meðer
daha büyük acýlar, çileler beslersin
bir ay doðar yalnýzlýklar üstüne düþersin dul bulutlardan
/ gölgem aþýk kaldýrýmlara ben sana sen m u h a t a b ý na ... /
bir ay doðar yalnýzlýklar üstüne uykularýn bölünür bir ufak ezgi baþlar yalnýzlýðýnýn çýnlayan duvarlarýnda kötürüm gölgeler büyür, acý yürür sol boþluðunda
amansýz sancýlar doðar çýðlýklarýndan aklýný çeler bu deþifre haller yastýðýn her iki yüzü ýslak bekler sabahý iliþip baþýna sebebin oluverir bir uzak yapýþýr saçlarýna bir cellat oluverir yalnýzlýðýn sevdirdiðin ellerine
malum olsun yokluðun ölünür de yollarýna bucak bucak düþülür zamanýn sokak aralarýna
duyulmayan sevdalar susar dilinde konuþsan yakarsýn sussan yanarsýn unufak kalýverirsin uzak ellerde de kendi ayak ucunda beklersin herþeye raðmen ölümü
baktýðýn her yere gölgesi siner hatra düþtüðünde sineni deler düþünmez öldüren sözleri söyler onda hatýr vefa kalmazmýþ meðer
yakýna düþen her yaðmuru kovarsýn þehrinden
ayrýlýk boynunda hüküm boðazda düðüm eski bir hesabý kapatmak için yeniden kanatýrsýn kendini
hiçbir gece sahiplenmez gölgesini hiçbir köpek kendi kapýsýnda ölmez
hiçbir güneþ kabul etmez sýzdýðýný kemiklerinden ve hiçbir kalan birþey kaybetmez kendinden
ay düþer yüzüne hatýrlatýr bir cümleyi yüzünün iskelesinde
bir ay doðar yalnýzlýklar üstüne tüm sevinçleriNi sorguya çekersin kirpiðinde duran yaðmur olasýn gelir kalbinde uyuyabilecek kadar yorgun üstelik bir de ölüm dolar avuçlarýmýn içi ay gecenin þahidi
suyun üstündeki yalnýzlýðý yaþatýr karanlýk yeniden masallar çalýnýr aklýna kýzar gece yakamoz avunur sürgün balýklar tekneler terkeyler açýklarýný
bir ay doðar ayrýlýklar üstüne kayýtsýz bir fýrtýnaya aþýk olur bu þehir
kýyýlarýnda kirlenen her dalgadan özür diletir
a f f e d i n !
eþkiya bir ölüme özenirsin ahir bir zamanda
þöyle bir yol kenarýnda
üstünde manþet bir haberi okutsunlar diye cesedine kavga çýðlýklarý patlasýn istersin o keþmekeþte
hunharca süzülmek için kendi g/özlerinden bilmem kaçýncý akþamýn bilmem kaçýncý hasret acýsýdýr seni söyleten ve hala O’dur baðrýný aç çocuk midesi gibi gürüldeten
bir ay doðar ayrýlýklar üstüne Eylül sýzar dudaklarýndan ne söylesen boþaltýr yalnýzlýðýn yorgun yaðmurlarý üzerine
beynini kemirir bu yýlka acý dokunulmadýk ellerine ferman yazdýrýr
bu alaca þafaklardan temizleyin bulutlarý artýk geceye düþen her yýldýz sýzmasýn kemiklerimizden !
Bir ay doðar kapatýrsýn gözlerini yarýn daha çok çillenmek için gecenin eteklerinde bir ay doðar sen kendini ayýklarken bu þehrin baþýboþ gecelerinden
Gülþah Gayret Tekirdað
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.