Maveraya Bakan, Şebnemler Vardı.
Nasýl unuturdum, ahde vefayý?
Görüþme baþlamýþ, haberi aldým.
Ruhumdaki bütün pýlýpýrtýyý,
Topladým acele, koþarak geldim.
Uçmaktan yorulmuþ, iki kelebek,
Hemen kucaklaþtýk, hâl hatýr sorduk.
Kadere yazýlýmýþ, çileler çekmek,
Hâlbuki, hayattan ne bekliyorduk.
Dünyayla tamamen, kestik baðlarý,
Oturduk beraber, eli elimde.
Esti muhabbetin, dost rüzgârlarý,
Kasýrgalar koptu, iç âlemimde.
Vedalaþma vakti, ayrýlacaktýk,
Tüm kelimelerin, bittiði zor an.
Yutkundum, yutkundu, aðlacaktýk,
Deðiþmez ölçüyü kaybetti, zaman.
Hazanda bir yaprak gibi titredik,
Ayrýlýk acýsý daða dönüþtü,
Baþýmýzý öne eðdik, bekledik,
Dillerden ziyade, hâller konuþtu.
Kaldýrdý baþýný; baktý, yüzüme,
Okyanuslar kadar derin, manalý.
Gözlerimden kaçmýþ, kirpiklerime,
Maveraya bakan, þebnemler vardý.
Gelendost
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.