SIRLAR SAKLI KALDI
Seninle tutuþur, yanardý özüm,
Seninle baþlardý, biterdi sözüm,
Seninle doluydu gecem, gündüzüm,
Benim kýymetimi, bilemedin ki.
Aþkýn için gonca güller dererken,
Yollarýna yüreðimi sererken,
Etrafýnda derviþ gibi dönerken,
Baktýn durdun ama, göremedin ki.
Ýsmin oldu her an dilimde beste,
Gözlerim yollarda, kulaðým seste,
Bekledim yýllarca; efkârda, yasta,
Kýsacýk bir haber, salamadýn ki.
Gözyaþýnda boðup, öldürdün hazý,
Ýçime düþürdün ince bir sýzý,
Yarýn ümitleri, terk etti bizi,
Gelip de kapýmý, çalamadýn ki.
Yaralý kuþ gönlüm, ararken vefa,
Acýmadýn üzdün, hep ettin cefa,
Hiç uðruna kýrdýn, hem de kaç defa?
Bir kerecik özür, dilemedin ki.
Günü aya, ayý yýla eklettin,
Bugün diye, yarýn diye beklettin,
Görmeye görmeye sana el ettin,
Ömrümü bitirdin gelemedin ki.
Güneþ vuran þebnem gibi, yosunda,
Bir nefes almadý aþkým, pusunda,
Sýrlar saklý kaldý, kalem yasýnda,
Her þey bitti gitti, çözemedin ki.
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.