başlıksız şiir

içimde fýrtýnalarýn intikamý var.
çünkü bütün rüzgarlarý kendimde intihar edýyorum.
hayallerim bir ateþ ortasýnda elleri baðlý...
düþüncelerim kurþuna dizilir sabaha karþý
esselatühayrunminennevm derken ezanlar!
çatlýyor dudaklarým bu þehir yandýkça;
en sonunda postacý güvercinler koþuyor saða sola..
esir þehir kül oldu diye haber salýyorlar dört bir yana.
katil rüyalar kaçýyordu bu lanetlenmiþ þehirden
ve arnavut kaldýrýmlarý parçalýyordu köpekler,
arzularým idam ediliyordu bilinmez sebeplerle..
köþe baþýnda bekliyordu siyah peçeliler.
aciz, kirlenmiþ bir gökyüzü gördüðüm,hisleri kelepçeli,
insanlar kendi içinde bir kör düðüm!
susuyorum...sessiz çýðlýklarý duydukça
maskelere bürünerek aðlayan insanlar baþucumda.
arzularým idam ediliyor .....
susuyorum....
yeni bir gün doðuyor yeni günahlarýn huzurundayým,
farkýndayým...günahlardayým... günahkarým....
SUSUYORUM...
Sosyal Medyada Paylaşın: