yağmurlu akşamda
yaðmur yeni yeni kesildi
þehir berrak yýkanmýþ
ýslak yere vuran ýþýklar
göz kamaþtýrýr gibi
dalgýn seyrediyorum boþ sokaklarý
henüz çöken sisle, sessiz akþamý
bir inilti, sanki biri aðlýyor gibi
sislerin arasýnda belirdi bir karartý
nedir bu diye yaklaþtýðýmda
bir kadýn çýktý karþýma
büzülmüþ sokakta kendi hallinde
bana bakýyordu ürkek bir þekilde
ýsýrýyor dudaklarýný, utanýyor
ela gözlerinde damlalar düþtü düþecek,
ýslak saçlarý omuzlarýna dökülmüþ
belli yanlýzlýða terk edilmiþ
uzanýp ellerini tuttuðumda
mazi bir an canlandý bende
oda gitmiþti böyle yaðmurlu bir akþamda
anlar gibi baktý bana acý bir tebessümle
kaderimiz ayni dedim seninle
yutkunup baþýný salladý evet dercesine
onu kaybetmiþtim yýllar önce
seni buldum bu yaðmurlu akþamda
cengiz korkmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.